Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (179)

Ат қою...

Ақ түтекке оранып, түн ұласып күнімен
Жетісі еді жедінің, ішін тартты ұлып жел!
Жаяу жолды жасырған жеті күнгі бораннан
Жылқышысы бір байдың аман қалған бір пақыр.

Толық

Кісілерге жақынмын

Кісілерге жақынмын,
Кісімсінбесе!
Аулақ жүрем,
өзімді кісі көрмей –

Толық

Несібе

Қалғаны шын ба көңілдің,
Жалғаны шын ба өмірдің?
Алданыш болса, қу тірлік
Қамына неге көмілдім?

Толық

Көктем белгісі

Тұла бойы сүңгі мұздан сіресіп,
Селт етпестен қыс қабағын күзетіп
Тұрған дырау бәйтеректің бұтағы
Елең еттім көз алдымда дір-рр етіп!

Толық

Күш пен бағыт

«Көтере алар ма екенсің»
деп шіреніп, салмақ тұр.
«Тәлтіректеп құласаң...»
деп сығалап зардап тұр.

Толық

Күйзеле ме күйреп жаның

Күйзеле ме күйреп жаның
Кейде өзіңді танымай?
Қайран балам, сен де ойшылсың
Көп мүжілме, жаным-ай!

Толық

Кербез кеш мамырлап кеп...

Бүр жарып бұта гүлдеген
көгілдір көктем еді,
бір шуақ ақша бұлттың
бетінен өппек еді...

Толық

Түс жору

Мен бір жолы айдан анық түс көрдім,
«Түс, - дейді екен - нәтижесі өңіңдегі істердің.»
Ал, сол күні нәтижесіз болды ма іс,
Әлгі айтылған тұжырымға көнбейтін,

Толық

Ана тілдің өгей ұлдарына

Ана тілдің өгей ұлы, көпсіңдер
Жер айырылып кетер топас екпіннен!
Ана тілді менсінбеген мәңгүрттер,
Қу дүниені кеткен куып, жан күйттеп.

Толық

Не айта аласың?

Жүрегің алып-ұшып,
сабырмен тайталасып,
Бір есім тіл ұшында
деп тұрса, қайталасын!

Толық

Бұлт бол десең, болайын

Бұлт бол десең, болайын,
Тау-даланы шолайын,
Шөліркеген аймаққа
Жауып өтер толайым.

Толық

Жеті қат көк деген – аспан ба

Жеті қат көк деген – аспан ба,
Әлде аспан алтауға астар ма?
Аспанды аспан деп жеке алсақ,
Құпия сырына жете алсақ...

Толық

Жын мен жыр

(Біржан салдың рухына)
Еліріп емес, еңіреп
ақындар туды, ақындар!
Ақынды шабыт қысқанын

Толық

Тәуба, тәуба, бәрін көргем...

Тәуба, тәуба, тәуба дегем...
Әлпештеген ана көргем,
Мейірімді әке көргем,
Жүрген аяқ сәтті жолмен

Толық

Жырымнан шуақ алып қал

Мендегі ойдың бәрі азат
құдыретті ием дарытқан,
Сәулесін тегіс шаша алар,
Жүйріктеу өзі жарықтан.

Толық

Өң мен түс

Биікте тұрмын таң алды,
Тыныштық, ұйқы тоналды,
Құзырына бағын, әмірдің
Тыныштық сенің неңді алды,

Толық

Сен қарама, жан досым, пендешілік көзіңмен

Сен қарама, жан досым, пендешілік көзіңмен,
Сүйе көрме мені еш күлді-көмеш сезіммен,
Ол шеңберге сыймаймын, ауқымдырақ өлшеммен
Жаратылған ғаріппін, пенделіктен тарықтым...

Толық

Тебегендеу тұяқты мүкісінен таныдым

Тебегендеу тұяқты мүкісінен таныдым,
Әспеттеген асылды үкісінен таныдым,
Тілектесім келді деп, жігерімді жаныдым,
Бір құдырет қарасты, жүргенімде қамығып!

Толық

Дән мен жаңқа

Дән боларсың бір жеміс піскен кезде толатын,
Тағдырыңның кезегі топыраққа жол ашып,
Суарылып, көктерсің шуақ нәрмен қалқиып,
Биіктерсің, өсерсің өзегіңе нәр жиып.

Толық

Ағашүй

Ағашүйде бес қыстау, зілмәңке дейді өздері,
Шүңірейген терезе – жылтыраған көздері.
Жақындамай байқалмас – терезеден жол жаққа
тұрған қарап өздері!

Толық