Жел
Сен кезбе жел, еркесін,
Неткен бұндай?
Кездің қазақ өлкесін —
Ерке ұлыңдай.
Ол асығып келді майданнан туған жерге,
Көрейін деп өз үйін, өз қақпасын.
Бес жыл болды елінен кеткеніне,
Оның қайтып жүрегі құмартпасын.
Көк телегей кең айдында,
Көк бұлтындай шұбай өрген,
Тасып толқын, тынбай мұнда
Өз бетінше шу.көтерген.
Керекуім, сенің ақын ұлыңмын,
Бесігісің, сен балалық жырымның.
Жат қаланың жалтыр гауһар тасынан,
Артық көрем қиыршығын құмыңның.
Асыққан алдымдағы
Ағып жатқан өмірге,
Ойымды алып толқындары—
Қарап келем Еділге.
Өзіңнің өрен жырың бұл тағы да,
Ыршыған бұлт астында бұрқануға,
Бұл жырым жүрегіңдей таза сенің,
Ешкімнің бұрылмаған бұлтаңына.
Білемін, өкпелісің өлеңіме,
Түскенде уақыттың сен елегіне,
Шадыман жырмен ғана шалқыдым мен,
Тағдырын тұстасымның еледім бе?
Өзіңе сен, жас ойшыл,
Тіл өнерің отпен тең.
Жаз күніндей жастық жыр
Жалын атсын жүректен.
Келемін мен ауылға
Қайтқан құстай сонырқап,
Келемін жас бауырға
Әуелетіп, ән шырқап.
Ертісте тудым мен өзім,
Туған күні мені анам —
Шомылдырған өзеннің,
Толқынына тулаған.
Жел жамылып, түн қатқан
Жылқышымын жау жүрек.
Алдаспаным — ақ сойыл,
Астымда — атым қара көк.
Қиялдың қия кезген сапарында
Шарықтап шықтым талай құзар шыңға.
Көрінді гүл шоқылар арасынан
Арулар ай сымбатты, әсем тұлға.
Қуаныштың құйыны,
Соқты ойнақтап Отанда,
Жанның бәрін шалқытып,
Желпу салды маған да!
Таңның желі тұрғызды
Гүлді тербеп гуілдеп.
Сал ұйқымды кім бұзды,
Желмен бірге күбірлеп?
Гүлсіз орман,
Қараңғы түн...
Ұшты бұдан жүз жыл бұрын,
Желдей есіп мұңлы бұлбұл,
Таң алдында тәтті ұйықтап
Тынықты жас келіншек,
Отырған ол түн ұзақ,
Орамалын кестелеп.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі