Сағымдай бұлдырадың
Сағымдай бұлдырадың көктемгі таң,
Жарқ етіп, сөндің лезде - тұнжыр бір ән.
Көңілге кіргеніңмен көзге жатсың,
Сезімнің шырағын сен өзің жақтың.
Саған дос – өзіме жау болу.
Сен мені дос көрдің, мен болсам – үміт,
Көзімде от жанып, ішімде жыр үні шық.
Сен үшін күлкі – жай ғана сәт еді,
Мен үшін сол күлкі – мәңгілік тыныштық.
Ай мен үміт
Сен мені дос көрдің, мен болсам – үміт,
Көзімде от жанып, ішімде жыр үні шық.
Сен үшін күлкі – жай ғана сәт еді,
Мен үшін сол күлкі – мәңгілік тыныштық.
Сағымдай сағыныш
Көңілімді тұмшалады түн тыныш,
Сөздеріңнің жоғалғандай шындығы.
Бөтен көзге сен жымиып тұрғанда,
Жанарымнан кетіп жатты бір жарық.
Оян қазақ! Көзіңді аш, қара!
Оян, қазақ! Көзіңді аш, қара!
Құлы бопсың орыстар мен сарыға.
Білім емес, ақша ойлаған
Бас имексің бастық айтқан дараға.
Сағымдай бұлдырадың (жаңа нұсқа)
Сенсіз ай - жарық түнде, мұңға кеткен.
Жұлдыздар да жылағандай үнсіз көктен.
Сағынышпен сарғайған бар ғұмырым,
Сенсіз өткен түндерге азап шеккен.
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі