Өлеңдер - Bilim

Daniya_00

жалғызбын , Сүйіктімін,
Күлемін жылайтын кезде,
мықтымын , Жаралымын
Ұмытамын кешiріп лезде.

Қарай беремін кірпік қақпай сұлбасына,
Көздері жанарыма бойлайтындықтан.
Құлазимын бізге арналған арманым Орындалмайтындықтан.

Шабыт қыспа доғаршы өтінемін,
Бүгінде мен ертең үшін күтінемін.
Маған қалай келіп алып ұя салдың,
Мен негізі сен жоқ жанның сүтін емдім.
⠀