Өлең, жыр, ақындар

Мәкеңнің намыстанғаны

Мәкең бір аршыл тазбен бірге өтіп бара жатса, ауылдың иттері абалап алдыларынан шығыпты. Сонда Мәкең кемсеңдеп жылап қоя беріпті.

— Мәке, неге жылайсыз, иттен осыншама қорқушы ма едіңіз? — деген жолдасына:

— Қорықпаймын, ит екеш ит те бізді «таз» деп қорлап қуғанына намыстанғаным ғой, — деген екен. Қасындағы аршыл таз оған қарамастан бұрылып кетіпті.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз