Өлең, жыр, ақындар

Өмір

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3927
Қызғыштай қорып өңірді
Кездерің, ұлым, жортатын.
Қиыны қиын өмірдің,
Түгі жоқ бірақ қорқатын.
Кез болған
Дала,
Қалаға
Пулемет ажал боратқан.
Әкеге бала,
Балаға
Әкесі көздеп оқ атқан.
Кез болған
Үйің
Құтханаң
Құлаған,
Шөгіп тіреулер.
Аузынан тіпті шықпаған
Сөз үшін күйіп біреулер.
Сөнді деп сенім шырағы,
Жүрегің неге қозғалған?!
Бір әйел емес,
Бір ауыл
Еркексіз қалған кез болған.
Кез болған
Табын-табыннан
Тігерге тұяқ қоймаған.
Кез болған
Шалдар қағынған
Қаралы қызбен ойнаған.
Киімім жыртық демегін,
Болсын да түгел жан аман.
Көйлегің түгіл,
Денені
Кезіміз болған жамаған.
Жоқтау боп кіріп ән үйге,
Жылаған жас та,
Кәрі де...
Құлыным,
Мынау фәниде
Бәрі де болған,
Бәрі де!
Әйтсе де
Құшақ жайсаңдар,
Жетеді көңіл шуағы.
Жақсылар мен жайсаңдар
Күресу үшін туады.
Қызғыштай қорып өңірді,
Кездерің ұзақ жортатын.
Қиыны қиын өмірдің,
Түгі жоқ бірақ қорқатын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман мен ақыл

  • 0
  • 0

Арман мен ақыл
Шіркін-ай, күйші болсам,
Бал тамған бармағынан!
Қадыр Мырза Әли

Толық

Жас кездегі кемшілігің жарты айып

  • 0
  • 0

Жас кездегі кемшілігің жарты айып.
Ұят екен түк бітірмеу қартайып!
Енді көрсем:
Арнасына сыймаған

Толық

Қалтырауық

  • 0
  • 0

Ашық аспан, таза ауа,
Айнала қар етектен.
Екі бала түс ауа
Оралды үйге мектептен,

Толық

Қарап көріңіз