Өлең, жыр, ақындар

Шараптың шөпілдеткен шелегін

  • 01.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1976
Шараптың шөпілдеткен шелегін
Жақсылыққа о бастан-ақ бөлемін.
Сүрінгенді қолтығынан сәл демеп,
Құлағанды тұрғызып-ақ келемін.
Таласпадым журналдағы бағаңа.
Жалынбадым оқа тақ деп жағама.
Баспалдақпын көтерілген ініге,
Үзеңгімін атқа мінген ағама.
Мектебінде оқымадым қастықтың.
Жақсылықтың жолына тек бас тіктім.
Тәй-тәй басқан сәбилерге кілеммін,
Жантайғанда кәрілерге жастықпын.
Қай кезде мен достарыма кейіппін?!
Керек болса үндемейтін бейітпін.
Өзге түгіл,
Өзіңнен де жасырып
Сақтайтұғын сырың болса — сейфпін.
Өшпесе екен,
Сөнбесе екен жалау-күн.
Жүректерді күйдірмесін алау-мұң.
Жауынгердің жарасына дәкемін,
Көңілдердің жыртығына жамаумын.
Жақсылыққа салып кетсең жол асыл,
Сонда ғана елдің ұлы боласың...
Өлген соң да
Менің күмбез-зиратым
Бір сорлының сүйеп тұрар моласын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керегі жоқ алтынның

  • 0
  • 0

Керегі жоқ алтынның,
Күмістің де.
Өніп жатса болғаны жұмыс күнде.
Бірақ кейде

Толық

Заман мәнін, адам жанын аз біліп

  • 0
  • 0

Заман мәнін, адам жанын аз біліп,
Ішкен тамақ, киген киім мәз қылып,
Шыныменен өтеді ме бұл ғұмыр?!
Алдап-арбап лауазым мен шен-шекпен,

Толық

Жаңбырсыз жаз

  • 0
  • 0

Бұрынғыдай Жайық емес Жайық та,
Жағалауда қаңсып жатыр қайықтар.
Көрмедім деп болмай-ақ қой күдікті,
Көңілі де орта түскен құдықтың.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер