Өлең, жыр, ақындар

Шараптың шөпілдеткен шелегін

  • 01.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1916
Шараптың шөпілдеткен шелегін
Жақсылыққа о бастан-ақ бөлемін.
Сүрінгенді қолтығынан сәл демеп,
Құлағанды тұрғызып-ақ келемін.
Таласпадым журналдағы бағаңа.
Жалынбадым оқа тақ деп жағама.
Баспалдақпын көтерілген ініге,
Үзеңгімін атқа мінген ағама.
Мектебінде оқымадым қастықтың.
Жақсылықтың жолына тек бас тіктім.
Тәй-тәй басқан сәбилерге кілеммін,
Жантайғанда кәрілерге жастықпын.
Қай кезде мен достарыма кейіппін?!
Керек болса үндемейтін бейітпін.
Өзге түгіл,
Өзіңнен де жасырып
Сақтайтұғын сырың болса — сейфпін.
Өшпесе екен,
Сөнбесе екен жалау-күн.
Жүректерді күйдірмесін алау-мұң.
Жауынгердің жарасына дәкемін,
Көңілдердің жыртығына жамаумын.
Жақсылыққа салып кетсең жол асыл,
Сонда ғана елдің ұлы боласың...
Өлген соң да
Менің күмбез-зиратым
Бір сорлының сүйеп тұрар моласын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйікті сүйел

  • 0
  • 0

Күнге тосып,
Желге тосып арқамды,
Еңбекпенен қарсы аламын әр таңды.
Қаламсаптан пайда болған сүйел бар

Толық

Калош пен Ботинка

  • 0
  • 0

Көшедегі қою сазды, балшықты
Өте алмайсың секіріп те, аттап та.
Калош кешіп лайсаңды, шалшықты,
Ботинканы тигізбеді батпаққа.

Толық

Аз да болса балалық еркелетті

  • 0
  • 0

Аз да болса балалық еркелетті,
Еркелетті,
Бірақ та ерте кетті.
Шегірткені көргенде

Толық

Қарап көріңіз