Өлең, жыр, ақындар

Мұқидаш-ай

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2173
Өлең айтқым келмейді ерінгеннен,
Бойым байсал тартады керілгеннен.
Көтеріңкі көңілім тарта бастар,
Қалқатайдың аулы көрінгеннен.
Мұқидаш-ай-хай,
Кеттің-ау, қалқа, ой, дүние-ай.

Анадайдан көрінген сенің көшің,
Қошқар мүйіз қолыңда білтегешің.
Кішкентайдан бірге өскен, қалқатайым,
Сеніменен өткізген айлы кешім.
Мұқидаш-ай-хай,
Сүйгенім, сәулем, ой, дүние-ай.

Айналайын қарағым көлбегейлім,
Салушы едің шығарып көлге дейін,
Мал бердім деп бір жаман алып кетті,
Қоспаған соң құдайым мен не дейін.
Мұқидаш-ай-хай,
Сүйгенім, сәулем, ой, дүние-ай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Терме

  • 0
  • 0

Неше фасыл, неше бап,
Біздің сөздің бұтақтап
Кетеді ұзап тарауы.
Жүйріктер мінген озбай ма,

Толық

Жан сәулем

  • 0
  • 0

Жігітке өлең де өнер, өнер де өнер,
Жүйрік ат өрге салсаң өршеленер.
Барында қызылыңның күл де ойна,
Шамшырақ мың күн жанған бір күн сөнер.

Толық

Ат дұр ердің жолдасы

  • 0
  • 0

Ат дұр ердің жолдасы,
Ұл дұр дәулеттің басы.
Қыз һам болса көңіл хошы
Зұрият керек дұр жігітке.

Толық

Қарап көріңіз