Өлең, жыр, ақындар

Мұқидаш-ай

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1923
Өлең айтқым келмейді ерінгеннен,
Бойым байсал тартады керілгеннен.
Көтеріңкі көңілім тарта бастар,
Қалқатайдың аулы көрінгеннен.
Мұқидаш-ай-хай,
Кеттің-ау, қалқа, ой, дүние-ай.

Анадайдан көрінген сенің көшің,
Қошқар мүйіз қолыңда білтегешің.
Кішкентайдан бірге өскен, қалқатайым,
Сеніменен өткізген айлы кешім.
Мұқидаш-ай-хай,
Сүйгенім, сәулем, ой, дүние-ай.

Айналайын қарағым көлбегейлім,
Салушы едің шығарып көлге дейін,
Мал бердім деп бір жаман алып кетті,
Қоспаған соң құдайым мен не дейін.
Мұқидаш-ай-хай,
Сүйгенім, сәулем, ой, дүние-ай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қапы қалма

  • 0
  • 0

Ей, Нұржан, қаламыңды қолыңа алшы,
Тоттанып бүршік басқан көңілді аршы.
Елу үш жасқа келдің кәрі тарлан,
Қыймылда қалған жоқ па бірер тамшы.

Толық

Көңіл ашар

  • 0
  • 0

Айт дегенде өлеңді аяр болмас.
Жамандардың сөзінде баян болмас.
Осындайда өлең айт, замандастар,
Күнде мұндай тамаша даяр болмас.

Толық

Жан сәулем

  • 0
  • 0

Жігітке өлең де өнер, өнер де өнер,
Жүйрік ат өрге салсаң өршеленер.
Барында қызылыңның күл де ойна,
Шамшырақ мың күн жанған бір күн сөнер.

Толық

Қарап көріңіз