Өлең, жыр, ақындар

Мұқидаш-ай

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2120
Өлең айтқым келмейді ерінгеннен,
Бойым байсал тартады керілгеннен.
Көтеріңкі көңілім тарта бастар,
Қалқатайдың аулы көрінгеннен.
Мұқидаш-ай-хай,
Кеттің-ау, қалқа, ой, дүние-ай.

Анадайдан көрінген сенің көшің,
Қошқар мүйіз қолыңда білтегешің.
Кішкентайдан бірге өскен, қалқатайым,
Сеніменен өткізген айлы кешім.
Мұқидаш-ай-хай,
Сүйгенім, сәулем, ой, дүние-ай.

Айналайын қарағым көлбегейлім,
Салушы едің шығарып көлге дейін,
Мал бердім деп бір жаман алып кетті,
Қоспаған соң құдайым мен не дейін.
Мұқидаш-ай-хай,
Сүйгенім, сәулем, ой, дүние-ай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бес арман

  • 0
  • 0

Қаракөк жылқы ішінде құлын болсам,
Ішінде омыртқаның жұлын болсам.
Алыстан ат терлетіп келгенімде,
Алдыңа алып сүйер ұлың болсам.

Толық

Асыл-ай

  • 0
  • 0

Бұл жалғанда Асылдай асыл бар ма,
Асады ғашықтығым асыл жанға, ғашық-ай.
Хор қызы да тең келмейді сені ойласам,
Ойымда жатсам-тұрсам Асыл ғана, ғашық-ай.

Толық

Бірінші назым

  • 0
  • 0

Жаһилдер ғалым сөзін тыңдамаған,
Шарғиға мықтап белін байламаған.
Хайуандар есебінде көрінеді,
Аслына назар салып аңдамаған.

Толық

Қарап көріңіз