Тұрсынғалиды қызы Күләйдің жоқтауы
- 0
- 0
Асқарым, әке, сен едің,
Балдырғаның мен едім.
Қайғымды сөзге тізбектеп,
Көз жасымды төгемін.
Өтесің, қайран заман-ай
Дегенде ырғи-қырғи,ырғи-қырғи,Қанаты құйрығынан ұзын қырғи.
Барынды оралыңның ойна да күл,
Барады өтіп заман сырғи-сырғи,
Өтесің, қайран заман-ай!
Базардан алып келген алтын сақа,
Күлмесем,ойнамасам ішім қапа.
Барында оралыңның ойна да күл,
Барады жастық өтіп апа-сапа,
Өтесің, қайран заман-ай!
Дегенде үкі деймін,үкі деймін,
Басыңда үкі болып үлпілдеймін.
кеткенде ауылың шалғай, қимас қалқам,
Құшақтап қос жастықты үһілеймін,
Өтесің, қайран заман-ай!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Қарлығаш
Үш би туралы монолог -
мама тралалело и патапима
Где мои дети -
Жайлаубаева Дарынгул
Катты адемы
-
-
-
-
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі