Өлең, жыр, ақындар

Гүл қып ұсын біздің өмір шындығын

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2517
Ылғи таңда күн асылып аспанға
Алтын саусақ тереземе басқанда,
Қақпама кеп бір ақ білек созылып,
Ұқсар кейде аулама гүл шашқанға.
Сол гүлдерді теріп мәз боп мен қалам,
Сол гүлдерден тіл қатады кең далам,
Ол гүлдерім — өмір гүлі — газетім,
Мені байтақ дүниемен жалғаған.
Сөзі — шындық, жүрсе суыт жолы құт,
Қалам сонда достарыммен жолығып.
Сөйлейді олар әр газеттің бетінен,
Ел тірлігін, өмір қамын мол ұғып.
Қыстың көзі аппақ қырау — қар қалың,
Алыс қырда күнде ойлаған мал бабын
Малшылардың жазады олар қасынан,
Сары аязда шымырлатып бармағын.
Санамаймын, санап сөзім жетер-ме,
Олар барып үлгеретін мекенге,
Сағынса да туған елін кейде олар
Жылдар жазып, жүрер шалғай шет елде.
Отырар ма, бір табар ма ол тағат,
Сия дайын, қалам әзір, қолда хат,
Өмір сүйгіш, шындық тапқыш сол жандар
Біздің дана партияға қолқанат.
Менің абзал қаламдасым, достарым,
Күнде сендер — сағынарым, тоспағым.
Әрбір таңда мен тұрам да жүгірем
Көрсем бір қол аулама гүл шашқанын.
Сенің таңмен бірге шырқап туды үнің,
Сен өмірдің шежіресі шын бүгін,
Сен де шебер гүл бағының иесі,
Гүл қып ұсын біздің өмір шындығын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұста

  • 0
  • 0

Алтайдың асылдарын соққан ұста,
Алмаған екі көзін оттан ұста,
Төс темір, қара көрік, батпан балға —
Аузымен қызыл жалын қапқан ұста.

Толық

Жақсы өлең

  • 0
  • 0

— Қалайын бір тыныстап,
Жазшы, құрбым, жақсы өлең!
— Тұрсың қызыл гүлге ұқсап,
Жыр асып па нақ сенен?!

Толық

Таразы ақын

  • 0
  • 0

Аралда жолықтым бір аушы қартқа,
Теңіздің жағасында, күн шуақта,
Отырып судыраған құм үстінде,
Айдын да аласұрмас тыныш уақта.

Толық

Қарап көріңіз