Өлең, жыр, ақындар

Зулайды күндер

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 1175
Зулайды күндер,
Тулайды жүрек бұлқынып.
Өзімде менің,
Көзімде менің мұң тұнып;
Қалады-ау жастық,
Барады-ау өмір ұмтылып.
Зулайды күндер,
Тулайды жүрек бұлқынып.
Зулайды күндер,
Тулайды жүрек аптығып.
Сезім боп уақыт,
Көзімнен бақыт жақты үміт.
Аңсарым ауған
Қарсы алып алдан бақ күліп,
Зулайды күндер,
Тулайды жүрек аптығып.
Зулайды күндер,
Тулайды жүрек алқынып.
Сенемін, өмір!
Келемін қайда шарқ ұрып?
Көп ізге карап,
Теңізді кештім малтығып.
Зулайды күндер,
Тулайды жүрек алқынып.
Бұл өмір болмас
Мұхитсыз, теңіз, көлсіз де.
Дүние қамас
Зулайды күндер
Күні ертең бірақ менсіз де
Зулайды күндер
Күндер ертең, достым,сенсіз де...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мойнына желпіп жібек самал — бала

  • 0
  • 0

Мойнына желпіп жібек самал — бала,
Бауырына басып өскен бабам — дала.
Ең ұлы өсімдігі Жер ананың –
Тамырын бөлек алған Адам ғана!

Толық

Сөздер бар...

  • 0
  • 0

Шенқұмардың шені бар — пір көретін,
Сөзі бір — бар өзімен бірге өлетін.
Қабірінен оянып сапар шегер,
Сөздер бар,өлгеннен соң түргелетін.

Толық

Оянсам ойландырып таң тұрады

  • 0
  • 0

Оянсам ойландырып таң тұрады,
Жүректе сиқырлы бір ән тұрады.
Тоңып-мұздап күздегі жапырақтай,
Жаным менің неліктен қалтырады?

Толық

Қарап көріңіз