Өлең, жыр, ақындар

Қоқыс

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2080
Тілге тиек – кәдімгі қоқыс бүгін,
Қоқыс үшін қырқысып, шоқысты кім?
Көргенімді бүкпесіз баяндасам,
Түсінерсің бұл ісітің оқыстығын.
Салынатын сан қоқыс араласып,
Ауламызда тұратын қара жәшік.
Бұрын оны тінтісе ит пен мысық,
Қайыршылар жүр енді қамаласып.
Қолдарында таяғы, дорбалары,
Ұмтылады таң атпай сонда бәрі.
Бос шөлмек пен тағамның қалдықтары –
Талшық үшін табатын олжалары.
Көп пендеге қарекет, жұмыс құрбан,
Қоқыстарды күнкөріс, ырыс қылған.
Өмір заңы онда да өзгеріссіз:
Күштілері әлсізін ығыстырған.
Патша сынды кім мұнда ерте келсе,
Жетті бүгін қос бейбақ ентелесе.
Қара жәшік түбінде құзғындардай
Қалды екеуі жұлқысып, желкелесе.
Жұмсады да жуаны қара күшті,
Ұрып жықты тырысқақ тарамысты.
«Табысына» сол күнгі сол бейшара
«Жеңісі үшін» жартылық арақ ішті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау аясында

  • 0
  • 0

Жетісу – жер жаннатым,
Әсем қалам Алматым.
Өлеңімді алғашқы
Бір өзіңе арнадым.

Толық

Анар

  • 0
  • 0

Жақсы қыз екен Анар –
Ананың тілін алар.
Отты да өзі жағар,
Сүтке де ерте барар.

Толық

Біздің қол

  • 0
  • 0

Менің қолым керемет,
Саусақтарым сиқырлы.
Ағаштарды шегелеп,
Тарта білер күй түрлі.

Толық

Қарап көріңіз