Өлең, жыр, ақындар

Қойдым

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1391
– Арақты қойдым, бауырым.
– Мәнісін айтшы, ау, інім?
– Өйткені, арақ өлген ғой,
Өлетін кезге келген ғой.
– Табылмаса да тамағың,
Толып тұр емес пе арағың?
– Толғаны толып тұр-ау,
Бәрі самопал болып тұр-ау.
Арақ деген аты ғана,
Жасалатын затын қара:
Шарап дегенің шалап қана,
Қосылмайды санатқа да.
Коньяк дегенің жай ғана
Спирт қосылған шәй ғана.
Арақ дегенің су болып шығады,
Не у болып шығады.
Оны ішкен адам жатып қалады,
Не арам қатып қалады.
Оны ішіп өле қалғанша,
Қатыным көме салғанша,
Біраз жүре тұрайын,
Өмір сүре тұрайын.
Мүмкін, заман оңалар,
Самопалдар жоғалар.
Коньяк пенен бальзамдар,
Арақтар да арзандар.
Ішсем, сонда ішіп көрермін,
Өлсем, таза арақтан өлермін.
Қазірше қойдым,
Самопалға тойдым.
Осы ішкенім де жетеді,
Ішпесем, тіпті, не етеді?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезіну

  • 0
  • 0

Кейбір сәт шулы топқа кезігемін,
Отырып ойсыздармен езілемін.
Санамды сауықтырар саңлау таппай,
Мен сонда жалғыздықты сезінемін.

Толық

Бала киік

  • 0
  • 0

Алай-түлей дауылда,
Көк түтеген жауында,
Бала Киік адасып,
Тап болды бір ауылға.

Толық

Айнат

  • 0
  • 0

Жеті жасқа жеткенің –
Бір белестен өткенің.
Құшақ жайып қарсы алар
Мейірбанды мектебің.

Толық

Қарап көріңіз