Өлең, жыр, ақындар

Қойдым

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1536
– Арақты қойдым, бауырым.
– Мәнісін айтшы, ау, інім?
– Өйткені, арақ өлген ғой,
Өлетін кезге келген ғой.
– Табылмаса да тамағың,
Толып тұр емес пе арағың?
– Толғаны толып тұр-ау,
Бәрі самопал болып тұр-ау.
Арақ деген аты ғана,
Жасалатын затын қара:
Шарап дегенің шалап қана,
Қосылмайды санатқа да.
Коньяк дегенің жай ғана
Спирт қосылған шәй ғана.
Арақ дегенің су болып шығады,
Не у болып шығады.
Оны ішкен адам жатып қалады,
Не арам қатып қалады.
Оны ішіп өле қалғанша,
Қатыным көме салғанша,
Біраз жүре тұрайын,
Өмір сүре тұрайын.
Мүмкін, заман оңалар,
Самопалдар жоғалар.
Коньяк пенен бальзамдар,
Арақтар да арзандар.
Ішсем, сонда ішіп көрермін,
Өлсем, таза арақтан өлермін.
Қазірше қойдым,
Самопалға тойдым.
Осы ішкенім де жетеді,
Ішпесем, тіпті, не етеді?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер – ана

  • 0
  • 0

Жаралғалы Жер-ана зыр айналып ғаламды,
Арқасына қондырып, аялаған адамды.
Адам – жердің етене сүйеніші, тынысы,
Мәпелеген перзенті, былайынша, дұрысы.

Толық

Айырбас

  • 0
  • 0

Балқанда,
Әлде Қырымда.
Бір аңқау жан болыпты.
Күні бойы пырылдап,

Толық

Қызықпадым күміс пенен алтынға

  • 0
  • 0

Қызықпадым күміс пенен алтынға,
Жағымпаздық жасау да жоқ салтымда.
Адамдардың адалдығын аялап,
Қабылдадым кір шалмаған қалпында.

Толық

Қарап көріңіз