Өлең, жыр, ақындар

Қойдым

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1509
– Арақты қойдым, бауырым.
– Мәнісін айтшы, ау, інім?
– Өйткені, арақ өлген ғой,
Өлетін кезге келген ғой.
– Табылмаса да тамағың,
Толып тұр емес пе арағың?
– Толғаны толып тұр-ау,
Бәрі самопал болып тұр-ау.
Арақ деген аты ғана,
Жасалатын затын қара:
Шарап дегенің шалап қана,
Қосылмайды санатқа да.
Коньяк дегенің жай ғана
Спирт қосылған шәй ғана.
Арақ дегенің су болып шығады,
Не у болып шығады.
Оны ішкен адам жатып қалады,
Не арам қатып қалады.
Оны ішіп өле қалғанша,
Қатыным көме салғанша,
Біраз жүре тұрайын,
Өмір сүре тұрайын.
Мүмкін, заман оңалар,
Самопалдар жоғалар.
Коньяк пенен бальзамдар,
Арақтар да арзандар.
Ішсем, сонда ішіп көрермін,
Өлсем, таза арақтан өлермін.
Қазірше қойдым,
Самопалға тойдым.
Осы ішкенім де жетеді,
Ішпесем, тіпті, не етеді?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аралап қыр, атырап

  • 0
  • 0

Аралап қыр, атырап,
Шатқал менен аңғарды,
Көл сыр ұқтым бақылап,
Түзде жортқан аңдарды.

Толық

Алатаудың алыбы

  • 0
  • 0

Атыңнан айналайын,
Атақты Жамбыл едің.
Айдын көл айнадайын
Ағылған ән-жыр едің.

Толық

Қысыр сиырлар

  • 0
  • 0

Бастық кәрін төгіп тұр,
Сиыршыны сөгіп тұр:
– Қарамайсың Сиырға,
Қысыры көп биыл да.

Толық

Қарап көріңіз