Өкініш

(Омар Хайям сарынымен)
Қалдым ауырып, жаныма келме жақын,
Бейшарамын, пақырмын емес ақын.
Жұлдыз санап жатырмын ұйқым келмей,
Болмаған соң бұрынғы бойда қарқын.
Басым ауырып барады, басым ауырып.
Айналаның алдым-ау бәрін жау ғып.
Жүзім-дағы болыпты ақ қағаздай,
Алла, мені қоясың қашан сау ғып?
Ұят болды-ау ішкенім шама білмей,
Енді міне жатырмын көзімді ілмей.
Әйелімнің етегі жасқа толды
Тыныштығын бұзған соң тыныш жүрмей.
Бұлбұл едім сайраған бақшадағы,
Қоршалады жын-шайтан қай-қайдағы.
Қасіретке қайратты жанып алып,
Иілмейтін емендей болам-дағы.

---