Өлең, жыр, ақындар

Неге

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1461
Басқа ем атақ, беделім жоқ шағымда,
өзгеріппін жуғандай көк сабынға.
Жақсыларым жат болып бара жатыр,
дұшпаныма айналды достарым да.
Бүгін бәрі өзгерген: жолым, қамым,
жолдас-жорам, әдетім, сөз ырғағым.
Талайлардың ақ дәмін татып едім,
ұмытыппын бұл күнде соның бәрін.
Маужыраған, мас болған таңғы үмітке,
достым, менен баяғы әнді күтпе.
Бір дастарқан басында дәм татқандар
туыс болар десе де мәңгілікке.
Баяғыша болғанмен түрім, демім,
басқа әйтеуір бұл күнде үнім менің.
Жылы шырай күткенге қабақ түйіп,
жылуы жоқ жандарға күлімдедім.
Заман – айдын, адам – құл, ортаң – кеме.
Тіршілікте құландай жортам деме.
Жалғыз қалсам, жанымды зіл басады.
Кейде айнаға қарауға қорқам. Неге?
1990



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамшалы

  • 0
  • 0

Не деген ғажап көрік тұрған мынау!?
Салғандай шөл далаға жылдар бұғау
малшынып қара терге, қара жартас,
даралап тұрғандайсың тұлғаңды дәу.

Толық

Көгілдір түндер

  • 0
  • 0

Көк жүзінде сан жұлдыз жымыңдасқан,
қызыққандай біздерге үңілді аспан.
Досым, жасыл даланың құшағында
жүгір еркін, жусан мен гүлін жастан!

Толық

Келе жатам әрі мұңды, әрі асқақ - сезсең мені

  • 0
  • 0

Келе жатам
әрі мұңды, әрі асқақ - сезсең мені,
елемей еш пендені,
көлгірсіген шуылдақ жұрттың бәрін

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар