Өлең, жыр, ақындар

Соңғы сөзі ағаның

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 565
Екі көзім – екі бұлт,
Төгіп жатыр нөсерлерін қайғымен;
Ауру деген жер-жүректің төсіне
Тіліп түскен білем.
Ажал атты кұрсаудың
Түрмесінде тұтқын болып жатырмын;
Өмірімнің тәттілігін сезбеуші ем,
Кейін ұққан пақырмын.
Жатсамдағы қиналып,
Кетсем деп те ойламаймын тез өліп.
Үміт шоғы – дәрігер,
Жаутаңдаймын екі ерінім, кезеріп.
Қоштастырып жер беті,
Алып бармақ қабіріне мені еркін;
Мен өмірге келіп-кетті дегенге
Бұл дүниеде сенер кім?
Күтем тағдыр бұйрығын,
Қам көңілді торлап алды барлық ой.
Гүл еріні алыстағы арманның
Бір сүйілмей қалды ғой.
Құм басатын іздердей,
Ұмытылып қаламын-ау күні ертең.
Құшағына оралады-ау өзгенің,
Мені ұмытып гүл еркем.
Өлсем, шебер қолында
Мен білемін табытымның дайынын.
Даналардың азасына жылап ем,
Жылата алмай кетіп барам-айыбым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шетелдік ақынға сыр

  • 0
  • 0

Батыстан іздеп ажалын атаң тартты майданға,
Шығыстан іздеп тажалын әкең өлсе Сайгонда,
Сайгонда, бәлкім, Тайванда.
Ал енді сенің өзіңнің

Толық

Мойнына желпіп жібек самал — бала

  • 0
  • 0

Мойнына желпіп жібек самал — бала,
Бауырына басып өскен бабам — дала.
Ең ұлы өсімдігі Жер ананың –
Тамырын бөлек алған Адам ғана!

Толық

Көсем анасы

  • 0
  • 0

Атқанда —
Сәуір таңы шуақтанып,
Жатқанда —
Жанарлы шақ күй ақтарып,

Толық

Қарап көріңіз