Өлең, жыр, ақындар

Қалбаның бір қабаты

  • 21.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1168
Қалбаның бір қабаты сонау сілем,
Кей-кейде арасында айғай-сүрең.
Алтайдың аюлары еріккенде
Ойнайды тас лақтырып жолаушымен.
Кем соқпас көздегенде мергеніңнен,
Зілдей тас түскен бойда жерге кірген.
Көрмей-ақ, естігенде жан шошиды
Олардың осы қалжың-ермегінен.
Ақырып тауды сілкіп арылдасып,
Сояудай тістерінен жалын шашып.
Кеміріп қарағайды кесіп - турап,
Алады тұмсық бұзып мауқын басып.
Сөз емес қия шатқал, қиын торап,
Дегендей менің пайдам - сиым сол-ақ,
Кей-кейде етекке кеп, өзі жоқта
Кетеді орманшының үйін тонап.
О-дағы сүйкімді бір ақымақтық,
Онысы кір келтірмес атына түк.
Осылай ордандасып ойнайды олар
Қалбаның қабырғасын қақыратып.
Алыстан не оқасы бар тыңдағанға,
Етпейсің шыдамсыздық шындағы аңға.
Алтайда міз бақпайды, мыңқ етпейді,
Лұқсатсыз тентектері шулағанға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғабит Мүсірепов

  • 0
  • 0

Қуаныш жан толқытпай жай шыға ма,
Жұлдыз бар мақташыда, қойшыда да,
Ойпыр-ай, сен алғаның бақыт болды-ау
Қазақтың қадірлі ұлы, ойшыл аға!

Толық

Алматы — ару

  • 0
  • 0

Ал, ару, сен дегенде жыр ағылды,
Бір ағын басып-озып бір ағынды,
Кеудемнен қотарылды асау толқын,
Білмеймін қалай бастап, тынарымды.

Толық

Шебер

  • 0
  • 0

Он саусағы, ой қиялы жарысқан,
Маңдайында талай өнер табысқан.
Сен қазақтың бір талантты қызысың
Жақсы есімің жаңғырыққан алыстан.

Толық

Қарап көріңіз