Өлең, жыр, ақындар

ШаҺсәнәм

  • 25.05.2019
  • 0
  • 1
  • 1105
Бұл — күн десем, бұлбұл десем нанбас ең,
Мен қайтейін, ол теңеуге бармас ем,
Егер Шаржоу аспанының астында,
Ол секілді естімесем әнді әсем!
Ол Түрікпен топырағынан нәр алған,
Гүл боп исі ауасына таралған,
Ол бір маржан, тұла бойы нұр сәуле —
Амудария толқынынан жаралған.
Оған бұлттар көктен жұпар біріккен,
Ол киіктің баласындай үріккен,
Алатаңнан соны ғана сайратып,
Алақаннан түсірмейді түрікпен.
Уә, табиғат, неткен жомарт, мырзасың,
Мен туғыздым, мені ғана жырласын —
Дедің бе әлде — сонша нұрдан жаратып,
Сонша күшке ие қылып бір басын!
Fажап сенің құдіретің, қуатың,
Анда-санда бір мықтыны туатын.
Бүкіл халық талантына бір өзі
Айғақ болып, айтып қана тұратын!



Пікірлер (1)

Дәуренбеков Бибігүл

Тамаша

Пікір қалдырыңыз

Жамбыл мен Дина

  • 0
  • 0

Отырды олар көңілді көктемінде
Ой жіберіп алыс жыл, еткен күнге.
Тіл ұшына атаның келді бір сөз
Қарт әжеге қарап жалт еткенінде:

Толық

Петропавл қамалында

  • 0
  • 0

Өтпейді еш жерінен күн мен дыбыс,
Мәңгілік тас қараңғы, түн тым-тырыс.
Адамға адам жасар қиянатты
Тілсіз-ақ баяндаған бір тылсым күш.

Толық

Алматы кеші

  • 0
  • 0

Бас айналған еңбектің қарқынынан,
Білек қызып, кеуде ысып, алқынып жан,
Зырылдаған тірліктің доңғалағы
Адам күшін бойына тартып жылдам.

Толық

Қарап көріңіз