Хатқа жауап

Бәрін дұрыс аңғарғансыз,
Мен дәл сондай адаммын.
Таудай биік қорғандарсыз,
Бөлшегімін қоғамның.
Жазғырыңыз, кінәлаңыз – мен осылай жаралдым.
Жүрек жайын сұрамаңыз,
өрт боп іштей, жанармын.
Тыныш қана жүрген жанмын,
мейір күтіп өзгеден,
Арманыма күнде алдандым,
жери қалар тез менен.
Бір тағдырға қарауылмын, кірпік қақпай көздеген,
Ақыры оның не болады?
Оны біліп-сезбегем.
Сіз айтпақшы, жүрген шығар
көзім тұнып, ашылмай,
Жарқ ете қап бірден сынар
қалпым да жоқ жасындай.
Әрбір күнім мағынасыз...
мағыналы ғасырдай,
Алға қадам басып келем
тасынып та, тасынбай.
Қайғысы жоқ жан емеспін,
кеудесінде мұңы өлген,
Әр күніммен ерегестім,
әр түніммен түнерген.
Желкен сынып жатса-дағы,
көңлім қалып біреуден,
Тым ақымақ жан емеспін,
өлер жерім білем мен.
Түсіп жатыр маңдайыма тірлігімнің іздері,
Жармасамын шалғайына,
несібемді үзгелі.
Сүрінсе де құламаған
жағдай осы біздегі...
Өтінемін,
көрмей тұрып,
сынамаңыз сіз мені...

---