Өлең, жыр, ақындар

Дүниенің төбесі

  • 26.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1190
Кеудеме толды жұмбақ күш,
Түсті де салмақ сезімге.
Төсіне көктің болат құс
Шаншыла шыққан кезінде.
Бет алдым — сенсің, Москвам,
Келемін аспан ішінде.
Өмірде көру — осы арман,
Көріп ем кеп - ақ түсімде.
Биіктей бердім, биіктеп
Әлде өзім, әлде көңілім.
Астым да үстім тұнық көк,
Көрсетпес жердің өңірін.
Биіктей бердім мен содан,
Көсіле түсті көк заңғар.
Биіктеп кете берсе адам
Әдеті ғой қуанар.
«Москва!» — деді қасымнан
Отырған қатар жолаушы. —
Сәлем саған, Москвам,
Арманымның қаласы!
Биіктен асып кеп жүрдім,
Таусылды көктің белесі —
Сен болып маған көріндің —
Дүниенің төбесі.
Ол — биікте, төменде — оның сынығы.
Аңыздағы дәу - алыптар бұрынғы
Әулетімен түгел келіп байқаса:
«Көрмедік — дер — мұндай ғажап зіліңді»
Өзінде бір алып күшті сезбеген
Шығу қиын мұндай өнер өзгеден.
Көңілің ылғи таңданудан тиылмас,
Ұзақ қарап тоймасаң тек көзбенен.
Нені армандап, нені ойлады сол шебер,
Жылдарды арнап, жұмсағанда сонша өнер?!
Деді ме екен: «жетсін мұның дауысы!»
Россияға жар салар күн болса егер?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақстан коммунистік партиясына

  • 0
  • 0

Жолдастар! — Осы сөзге жалын құйып,
Ардақтап коммунистер арын биік,
Арнаймын мен сендерге мерекеде,
Ақын боп, жазған жырдың бәрін жиып!

Толық

Бұлыңғыр күндер

  • 0
  • 0

Қыс еді. Ноябрьдің аяғы кеп,
Арқаның сала берді бораны үдеп.
Жазудай сумен жуған кетті өшіп,
Жаздағы қырдың жолы сорабы көп.

Толық

Қойшы ауыл

  • 0
  • 0

Секілді жүзі қара мыс,
Секілді көзі қара шоқ,
Қайыңдай қатқан тарамыс,
Маңдайы бейне шапашот.

Толық

Қарап көріңіз