Өлең, жыр, ақындар

Табрида тамашалары

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 855
ҚЫРЫМ

Қырмызы Қырым, тау Қырым,
Қызығың неткен көп еді.
Жұпарға толы бауырын,
Қай жомарт күнде себеді?!
Табиғат ана қойнында,
Ерекше туған қай қызсың?!
Неге сен, әттең, көп емес,
Неге сен, әттең, жалғызсың?!
Атақты Қырым, бай Қырым,
Төбеңе сенің жақын күн.
Қалдың - ау алып сан жырын
Қызыққан саған ақынның.
Деуші едік мақтар сондайлық
Соншама құнды жер ме екен.
Денсаулық деген зор байлық
Түп-түгел өзі сенде екен.
Толы бір тарих әр тасың
Оқимын оймен, жүгінем.
Сиқырмен ғажап тартасың
Кісіні жердің түбінен.
Мен сайрандап сауықтым,
Сен кідірмей бар, жолдас!
Қырымы бар халықтың
Дені қалай сау болмас!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таразы ақын

  • 0
  • 0

Аралда жолықтым бір аушы қартқа,
Теңіздің жағасында, күн шуақта,
Отырып судыраған құм үстінде,
Айдын да аласұрмас тыныш уақта.

Толық

Домбыра

  • 0
  • 0

Шабытты, шапшаң, мінезді
Сонау бір жігіт шағында,
Шебер-ақ екен бұл өзі
Домбыра баптап шабуға.

Толық

Қарсақпайға қарап

  • 0
  • 0

Кеудемде асыл сезім, аяулы ағын,
Күнді ертіп, қыр басында жаяуладым.
Күн маған саусағымен нұсқап қалды
Қара — деп Қарсақпайдың оянғанын.

Толық

Қарап көріңіз