Ақыл
- 0
- 0
Ошағыңның отын жақ,
Қосағаңның қасын бақ.
Ұл-қызыңды әлпеште,
Қамын ойла сосын жат.
Күзгі бұлт
Құдіреттің сусындай боп,Қас-қабағы жалбырап
Түнергенде, қорқыныштан
Дір-дір етті тал, құрақ.
Шықпады ма иесінің
Көңілінен бұлт, пақыр
Жырта салды.
Жер аңсаған
Бал шәрбатын жұтты ақыр.
Бұлт ызақор
Бұлқан-талқан,
Долы ұлдай еңіреп
Күн көңілшек.
Күліп еді,
Жайнап кетті төңірек.
Ақтау, 25.11.04 ж.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Табалдырық
- 0
- 0
Керегенiң бастарын, уықтардың,
Шеңбер қылып, әдемi тұйықтадың.
Табалдырық, маңдайша бiрiктiрiп,
Үй қылады, бiр жерге жиып бәрiн.
Қара дауыл
- 0
- 0
Жеткенде қара дауыл азынаған
Шошыды үрейлі күй сазына жан.
Суық жел - мың найзалы, бет күйдірер,
Тәңірге болды қандай жазығы адам?
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Маржан
Оте киын -
Анонимдік комментатор
Фф, рб демей сабақтарынды оқысандаршы, айтқаны өзі... -
Хрш
Хрш
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі