Өлең, жыр, ақындар

Аяз – жеңгем

  • 30.05.2019
  • 0
  • 1
  • 5585
Аяз, аяз!
Бозарды бет шымырлап,
үлпек қарда ізім қалды қыбырлап.
Қыс келгенін, мұз басқанын даланы,
суық жел тұр құлағыма сыбырлап.
«Бұрынғыдай иығыңды керме!» – деп,
өн бойыма ызғар шықты өрмелеп:
кешке жақын жанай өтіп көрме деп,
боз қырау тұр қыз әйнегін перделеп. .
Аяз-жеңгем қориды сол қызды анық,
Өзім түгіл
Көзімнен құр қызғанып;
Күйеуі бар – ұмытқан ғой құдайды –
Құлағымды жазықсыз
Қызартқанша бұрайды...



Пікірлер (1)

Каусар

Жаман

Пікір қалдырыңыз

Сенің шашың түн десем

  • 0
  • 0

Сенің шашың түн десем,
Адасумен өтем ғой.
Күліп тұрған күн десем –
Сенің күлкің екен ғой,

Толық

Жаңбыр

  • 0
  • 0

Жаңбыр жауды,
хал мүшкіл,
көлік сирек — кешіктім.
Алқынып кеп жабыстым

Толық

Аярлық оймен, не зілмен

  • 0
  • 0

Аярлық оймен, не зілмен
айтылған емес бекер бұл:
Кемшілік көрсем өзімнен
өзгені сыйлайды екенмін.

Толық

Қарап көріңіз