Бітпеген құрылыс трагедиясы
- 0
- 0
Ұстаз ғып Абай, Қасым, Исаны мен
Өзімше бір қабаққа үй салып ем.
Мыңқ етпес бұршақ ұрсын, жау ырғасын
Ұйқастан қалап едім қабырғасын.
Аяз – жеңгем
Аяз, аяз!Бозарды бет шымырлап,
үлпек қарда ізім қалды қыбырлап.
Қыс келгенін, мұз басқанын даланы,
суық жел тұр құлағыма сыбырлап.
«Бұрынғыдай иығыңды керме!» – деп,
өн бойыма ызғар шықты өрмелеп:
кешке жақын жанай өтіп көрме деп,
боз қырау тұр қыз әйнегін перделеп. .
Аяз-жеңгем қориды сол қызды анық,
Өзім түгіл
Көзімнен құр қызғанып;
Күйеуі бар – ұмытқан ғой құдайды –
Құлағымды жазықсыз
Қызартқанша бұрайды...
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Жанарың, қалқа, жасырды...
- 0
- 0
Жанарың, қалқа, жасырды
Оянған ойды тезінен.
Үзіліп түскен жасыңды
Үмітім деп сезінем.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
mok sore synuptas
Өзі мынаны кім жазған -
Nurqanat
Өте жақсы өлең , жаттау керек. -
Абылайхан
Мақал мәтелдер сөз дері
Каусар
Жаман