Өлең, жыр, ақындар

Ағарған Жайыққа...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2114
Ағарған Жайыққа
Қонды аспан ағала.
Анау не, қайық па,
Қарайған жағада –

Сұр бұлттан бөлінген
Көлеңке сықылды:
Жібек-су төгілген
Бір сүйіп құтылды.

Дір етіп ол тынды,
Тынып-ақ тосады.
Толқын мен толқынды
Кім айдап қосады?–

Әне олар келеді
Тыныштықты үркітіп.
Махаббат дегенді
Қос ескек тұр күтіп.

Қос ескек, өзі ем бе –
Жастықтың ауды есі.
Жылжыған өзенде
Кетті гүл сәулесі.

Ақты су, тасты қан
Өз сайын қуалап;
Жапырақ астынан
Шық-көздер сығалап,

Сыбдырын сырға ғып
Жел есті бір өкпек.
Қайықта – бір қалып,
Ойнайды жүрек тек.

Аз үміт – далбаса,
Менде ме, сенде ме?
Арманға толмаса
Кеуде де – кеуде ме!

Сол үміт қолдаса
Былай дер олар кеп:
«Екі ескек болмаса
Біз екеу болар ма ек!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өтініш

  • 0
  • 0

Көп кеңеске қатыстырма мені осы —
кітабымды бітірейін келесі.
Бір "қалқамен" үлгергем жоқ қыдырып,
бір есерге қарыз ем бір жұдырық.

Толық

Жанып тұрып бір өлең оқыр едім мен оған

  • 0
  • 0

Жанып тұрып бір өлең оқыр едім мен оған
алып келіп қаладан, не суырып санадан.
Оқыр едім, әттең-ай, оқыр едім — ұқпайды,
жырды ұқпайтын кісіден махаббат та шықпайды.

Толық

Қадырға

  • 0
  • 0

Сен сыналдың,
бір апта
ойлап жүрдің сол жайлы.
Сені сынар бірақ та

Толық

Қарап көріңіз