Қарыз
- 0
- 0
Ақын аға бір інісін, әй шөмитті-ау, шөмитті:
— Қолдан адам жасап едім сен итті,
білмедің сен кісілікті, ұятты,
барлық қолдан жасалғандар сияқты.
Келеді атып тағы да...
Келеді атып тағы да,Ғажап қой дала таңдары.
Ұялап жатыр жаныма
Үміттің балапандары.
Күтіп ап дала таңдарын,
Жолды аңдып байқайын деп ем.
Сол үміт балапандарын
Арман ғып шайқайын деп ем!
Сарғайма, шығыс сарғайма,
Күтем деп сен де күн өңін.
Бұтадан ұшқан торғайға
Сапардың сәті – тілегім.
Бір сапар бар ғой менде де,
Жанымда ойлар жүр ізгі.
Туған жер, сенің кеудеңе
Салайын деп ем бір ізді...
Көк аяз кернейлетті, кернейлетті
- 0
- 0
Көк аяз кернейлетті, кернейлетті,
жағаңды қырауымен жөрмей кетті.
Жаңағы ажырамас достар еді —
екі ерін бірін-бірі көрмей кетті.
Тау төсі ақ көбік, ақ айран
- 0
- 0
Тау төсі ақ көбік, ақ айран –
Қара бұлт жалайды жата қап.
Аспанда жүзеді ол дақ болып қарайған,
Сол үшін бұлт деген атақ ап.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
×
- Нарша Булгакбаев
- Бауыржан Момышұлы
- Бауыржан Момышұлы
- Бауыржан Момышұлы
Барлық авторлар