Өлең, жыр, ақындар

Сен Каспийдің сағасында қалғанда

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1794
Сен Каспийдің сағасында қалғанда,
Мен Жайықтың жағасында мұңайдым.
Бармақтай бақ таба алмаған жалғанда
Мені немен жұбатады бұл айдын?
Сезім желпіп толқынға ма, желге ме?
Өзім елтіп құр ойменен сенделем.
Маған бейуақ жолыққансың сен неге?
Қалай сені сүйіп қалғам мен деген?
Маңғыстаудан мейір таппай келгем жоқ,
Жайық, төмен сала көрме жүзіңді.
Қуаныштың құшағына енгем көп,
Сағыныштан сартап жасым үзілді.
Өлең жазсам қасіретімнен айықтым,
Бар жазығым – сені өлердей сүйгенім.
Жағасында гәкку мекен Жайықтың
Жалғыздықтан жынданатын күйдемін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Естігім кеп даусыңды

  • 0
  • 0

Естігім кеп даусыңды,
Көктемде күн күлгенде.
Төзім менде таусылды,
Қайың оны білген бе?

Толық

Я, раббым!

  • 0
  • 0

Я, раббым!
Кешір мені.
Адам деп есіркесең,
Ақын қып жаратқансың несін мені?

Толық

Ғашық болмай адамдар

  • 0
  • 0

Ай екеуміз сырласып, басыламыз,
Ол — аспанда, мен жердің бұрышында,
Бірде жылап, бірде мұң қашырамыз,
Бір әдемі аңсау бар тұрысында.

Толық

Қарап көріңіз