Өлең, жыр, ақындар

Жанарға

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1192
Сұрап жүрмін өзіңді көктегі Айдан,
Елес болып ұшындың. Қайтсем екен?!
Мейірімді, ал бірде өктемі айдын
Көлеңкелі көк терек әйтсе мекен.
Күтіп жүрем, бақытым кеш келе ме,
Қараңдаған елеңдеп қараларға.
Дәру бар ма, ем қонбас ештеңеден
Мендегі үнсіз сыздайтын жараларға.
Жетім қыздай тұншығам ащы мұңға,
Ештеңені естімес керең бәрі.
Мекеніңді, жөніңді жазшы мұнда
Тек өзіңді іздеумен келем әлі.
Сол көктемнің келбеті сәнді ме еді,
Ызыңдама түбімнен жаттан әнім.
Елес болсаң, елес бол мәңгіге енді
Сол елесті табуға аттанамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіне өзі жұт пенде

  • 0
  • 0

Өзіне өзі жұт пенде,
Бақыты келмес күткенде.
Ертеңің сенің не болмақ,
Ертегің енді біткендей.

Толық

Ең сүйікті адамым

  • 0
  • 0

Жұбанбаймын, сені де жұбатпаймын,
Көздеріңнен көз алмай тесілемін.
Жалындыру дегенді ұнатпаймын,
Кешір десең, бәрін де кешіремін.

Толық

Қоштаспашы менімен

  • 0
  • 0

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тең өстім?!
Ажал-аңның кеберсіген таңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.

Толық

Қарап көріңіз