Өлең, жыр, ақындар

Жанарға

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1089
Сұрап жүрмін өзіңді көктегі Айдан,
Елес болып ұшындың. Қайтсем екен?!
Мейірімді, ал бірде өктемі айдын
Көлеңкелі көк терек әйтсе мекен.
Күтіп жүрем, бақытым кеш келе ме,
Қараңдаған елеңдеп қараларға.
Дәру бар ма, ем қонбас ештеңеден
Мендегі үнсіз сыздайтын жараларға.
Жетім қыздай тұншығам ащы мұңға,
Ештеңені естімес керең бәрі.
Мекеніңді, жөніңді жазшы мұнда
Тек өзіңді іздеумен келем әлі.
Сол көктемнің келбеті сәнді ме еді,
Ызыңдама түбімнен жаттан әнім.
Елес болсаң, елес бол мәңгіге енді
Сол елесті табуға аттанамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен кеткелі

  • 0
  • 0

Құшағыңды сағынып жүрек кейде,
Шығып кетіп қалардай бұлқынады.
Шулы қала шуымен тірек кейде,
Ал тіршілік жұлқиды, жұлқынады.

Толық

Жағада жалғыз қап, жабықтым

  • 0
  • 0

Жағада жалғыз қап, жабықтым,
Сен болсаң, мұң білмей күлер ем.
Өмірім өзіңсіз бос екен, жаңа ұқтым.
Сол жайлы бұл өлең.

Толық

Жүрегімде жазулы тұр есімің

  • 0
  • 0

Жүрегімде жазулы тұр есімің,
Күнәм болса, Аллам берсін кешірім.
Сол жағада сені күтіп жүрмін мен,
Айтшы, жаным,

Толық

Қарап көріңіз