Өлең, жыр, ақындар

Жанарға

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 980
Сұрап жүрмін өзіңді көктегі Айдан,
Елес болып ұшындың. Қайтсем екен?!
Мейірімді, ал бірде өктемі айдын
Көлеңкелі көк терек әйтсе мекен.
Күтіп жүрем, бақытым кеш келе ме,
Қараңдаған елеңдеп қараларға.
Дәру бар ма, ем қонбас ештеңеден
Мендегі үнсіз сыздайтын жараларға.
Жетім қыздай тұншығам ащы мұңға,
Ештеңені естімес керең бәрі.
Мекеніңді, жөніңді жазшы мұнда
Тек өзіңді іздеумен келем әлі.
Сол көктемнің келбеті сәнді ме еді,
Ызыңдама түбімнен жаттан әнім.
Елес болсаң, елес бол мәңгіге енді
Сол елесті табуға аттанамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге

  • 0
  • 0

Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге,
Бітірмеген істерім бастан да асар.
Өмір қысқа жетпейді бес күнге де,
Мүсінші аға арманын тастан қашар.

Толық

Каспийге мұң

  • 0
  • 0

Кәрі Каспий өзіне қаратады,
Ішке бүгіп сіз жөнді айтар жайды.
Толқындарды үздіксіз жаратады,
Бірақ маған ол сізді қайтармайды.

Толық

Сен өлген күн

  • 0
  • 0

Сен өлген күн,
Көзіңде Ай-нұр сөнген күн,
Өзіме қайғы төнген күн,
Сезімді мәңгі көмген күн.

Толық

Қарап көріңіз