Мен - донормын
- 2
- 3
Бәріңе!
Бәріңе!
Бәріңе!
Жасыңа да кәріңе!
Қойлы ауылда
Жел тұрып күзгі салқын таза ауадан.Түңлігін киіз үйдің мазалаған.
Әкесі қой күзетіп, мылтық атса,
Жас сәби үйде жатып мәз-ау оған.
Жаз болса, жорға мініп жайтақтаған,
Күз болса, қойшы жаны жәй таппаған.
Отырған іркес-тіркес қойлы ауылдан.
Қым-қиғаш үн шығады айтақтаған.
Көрмедім қойшыдайын жан асылын
(Тұрмысы еңбегіне жарасуын),
Бір сәтте үйге еніп қымтап кетті,
Көрпесін әйелі мен баласының.
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Қайран Қарасазым-ай!
- 1
- 18
Тамаша еді жазғы орман
Құстар сайрап, мәз болған.
Көлшіктерде, суларда,
Үйрек ұшып, қаз қонған.
Бақыт деген
- 1
- 17
«Мұғалима бізге бақыт туралы шығарма жаздырды. Бақыт деген не екенін мен қайдан білейін...»
Бақыт деген - сенің бала күндерің
Бақытсыз-ақ бақытты боп жүргенің,
Бақытын да, басқасын да білмеуің
Сапаралы Райхан
Менің пікірім Жақсы өлеңдер
Дариға
Мұқағали Мақатаевтың Қойлы ауылда атты өлеңі ұнады