Өлең, жыр, ақындар

Абыл ақын

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1191
Сүйекем сапар шекті сексен бесте,
Сәскеде қалды аға жатып төсте.
Қорлыққа көнбен деген бір пенде еді,
Ажалға ол да көнді салған іске.
Абыл
Адайдың қасиеті саналатын,
Қастерлеп Сүйінқара батыр атын.
Жадына сақтасын –деп, келер ұрпақ,
Жырладың жырға қосып абыз ақын.
Қас дұшпан салмас үшін елге ойран,
Бұл жерде өтті қанша қанды майдан.
Жеткіздің Құлбарақпен, Шотан ерді,
Қалың жұрт ерлігіне қайран қалған.
Құлы боп Тәңір берген намыс ардың,
Жырладың әрбір тасын Маңғыстаудың.
Аңызын жырға қосып ақ маржандай,
Шашу қып нар халқыңа табыстадың.
Әуелден найзаны ұстап жауға барған,
Бұл елде батыр қанша болған қорған.
Бәрінде сыйдырғансың дастаныңа,
Ғасырлар айдынында желкен құрған.
Заманның жеткізе алып ағыстарын.
Халқыңнан сан мәртебе алғыс алдың,
Атыңды қайталаймын бар дауыспен,
Ұрпаққа жетсінші – деп, намысты әнің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейбарыс

  • 0
  • 0

Туған елден жатқаныңмен тым алыс,
Өзің жәйлі тоқтамаған ой ағыс.
Кең әлемге Қыпшақ атын шығарған,
Египетте сұлтан болған Бейбарыс.

Толық

Әжелер үні

  • 0
  • 1

Біз майданға найза алып аттанбадық,
Ар киесін қадірлеп ақтан тағып.
Тоздырмастан бабаңнан шаңырағын,
Адалдықтың антынан аттамадық.

Толық

Арал батыр үні

  • 0
  • 0

Қолыма семсер алып он бес жаста,
Мен ендім қанды майдан сан соғысқа.
Бостандық-ел тұтқасы Тәңір сыйын,
Басқыншы бұғау салып былғамасқа.

Толық

Қарап көріңіз