Өлең, жыр, ақындар

Абыл ақын

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1156
Сүйекем сапар шекті сексен бесте,
Сәскеде қалды аға жатып төсте.
Қорлыққа көнбен деген бір пенде еді,
Ажалға ол да көнді салған іске.
Абыл
Адайдың қасиеті саналатын,
Қастерлеп Сүйінқара батыр атын.
Жадына сақтасын –деп, келер ұрпақ,
Жырладың жырға қосып абыз ақын.
Қас дұшпан салмас үшін елге ойран,
Бұл жерде өтті қанша қанды майдан.
Жеткіздің Құлбарақпен, Шотан ерді,
Қалың жұрт ерлігіне қайран қалған.
Құлы боп Тәңір берген намыс ардың,
Жырладың әрбір тасын Маңғыстаудың.
Аңызын жырға қосып ақ маржандай,
Шашу қып нар халқыңа табыстадың.
Әуелден найзаны ұстап жауға барған,
Бұл елде батыр қанша болған қорған.
Бәрінде сыйдырғансың дастаныңа,
Ғасырлар айдынында желкен құрған.
Заманның жеткізе алып ағыстарын.
Халқыңнан сан мәртебе алғыс алдың,
Атыңды қайталаймын бар дауыспен,
Ұрпаққа жетсінші – деп, намысты әнің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалау Мыңбаев

  • 0
  • 0

Қилы заман қызыл тұман шағында,
Адай Ревком елдің бітіп бағына
Өрге сүйреп өжеттікпен нар халқын,
Қолын созған болашақтың таңына.

Толық

Дияр ата үні

  • 0
  • 0

Раш әжең сені өсірген аялап,
Көз алдымда алтыншы ауыл сая бақ.
Маңдайыңнан сипау үшін,құлыным,
Барушы едім Жемнен өтіп жаяулап!

Толық

Әжібай әулие баба үні

  • 0
  • 0

Кел, кел балам жақында бермен қарай,
Күтудемін өзіңді төзім қалмай.
От кеудеме ой салып сағынышпен,
Ақ босаға-Кең Жылыой алтын арай.

Толық

Қарап көріңіз