Өлең, жыр, ақындар

Абыл ақын

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1132
Сүйекем сапар шекті сексен бесте,
Сәскеде қалды аға жатып төсте.
Қорлыққа көнбен деген бір пенде еді,
Ажалға ол да көнді салған іске.
Абыл
Адайдың қасиеті саналатын,
Қастерлеп Сүйінқара батыр атын.
Жадына сақтасын –деп, келер ұрпақ,
Жырладың жырға қосып абыз ақын.
Қас дұшпан салмас үшін елге ойран,
Бұл жерде өтті қанша қанды майдан.
Жеткіздің Құлбарақпен, Шотан ерді,
Қалың жұрт ерлігіне қайран қалған.
Құлы боп Тәңір берген намыс ардың,
Жырладың әрбір тасын Маңғыстаудың.
Аңызын жырға қосып ақ маржандай,
Шашу қып нар халқыңа табыстадың.
Әуелден найзаны ұстап жауға барған,
Бұл елде батыр қанша болған қорған.
Бәрінде сыйдырғансың дастаныңа,
Ғасырлар айдынында желкен құрған.
Заманның жеткізе алып ағыстарын.
Халқыңнан сан мәртебе алғыс алдың,
Атыңды қайталаймын бар дауыспен,
Ұрпаққа жетсінші – деп, намысты әнің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылойдан шыққан Сусанин

  • 0
  • 0

Жанталасып жатыр жау,
Жоспары күллі көкке ұшып.
Ұясы қанды тарылды – ау,
Келеді шарпып,от кешіп.

Толық

Жүсіпбек Аймауытов

  • 0
  • 0

Сегіз қырлы бір сырлы дарын едің,
Қадірлеген ардақтап қалың елің.
Ұрпақ үшін кеудеңді отқа малып,
Жырларыңмен халқыңа жалын бердің.

Толық

Иә, Бекет!

  • 0
  • 0

Жан ата, Алты Алашым ұран қылған,
Тылсым үн кетпей қойып құлағымнан.
Отанды өзіңе ұқсап сүйе біліп,
Шықсам деп, сағыныштың құмарынан.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер