Өлең, жыр, ақындар

Абыл ақын

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1126
Сүйекем сапар шекті сексен бесте,
Сәскеде қалды аға жатып төсте.
Қорлыққа көнбен деген бір пенде еді,
Ажалға ол да көнді салған іске.
Абыл
Адайдың қасиеті саналатын,
Қастерлеп Сүйінқара батыр атын.
Жадына сақтасын –деп, келер ұрпақ,
Жырладың жырға қосып абыз ақын.
Қас дұшпан салмас үшін елге ойран,
Бұл жерде өтті қанша қанды майдан.
Жеткіздің Құлбарақпен, Шотан ерді,
Қалың жұрт ерлігіне қайран қалған.
Құлы боп Тәңір берген намыс ардың,
Жырладың әрбір тасын Маңғыстаудың.
Аңызын жырға қосып ақ маржандай,
Шашу қып нар халқыңа табыстадың.
Әуелден найзаны ұстап жауға барған,
Бұл елде батыр қанша болған қорған.
Бәрінде сыйдырғансың дастаныңа,
Ғасырлар айдынында желкен құрған.
Заманның жеткізе алып ағыстарын.
Халқыңнан сан мәртебе алғыс алдың,
Атыңды қайталаймын бар дауыспен,
Ұрпаққа жетсінші – деп, намысты әнің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Болатхан Тайжан

  • 0
  • 0

Дақ түсірмей киелі ата - салтына,
Дем біткенше қызмет қылып халқыңа,
Ерліктердің жасап бердің ғажабын,
Қайталанбас болмысы кең нар тұлға!

Толық

Исатай батыр

  • 0
  • 1

Сүйе білген ар ожданмен өз елін,
Ағатайдай әулиемнің көзі едің.
Аянбадың азаттықтың жолында,
Басқыншылар зорлығына төзбедің.

Толық

Халқының ұлы перзенті

  • 1
  • 0

Даналықпен серік қылып пәк арды,
Заманының қайсар өжет адамы.
Қызыл тұман құрсауында адаспай,
Жасай білдің болашаққа қадамды.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер