Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр жауса, қататындай Алматы үн

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2749
Жаңбыр жауса, қататындай Алматы үн
(көкірегіне қалдырыпты мәңгі атын)
Мұңданады туған жерден кете алмай,
Тұлданады жетеріне жете алмай,
Шырмалады жер-шідерге сорлы ақын.

Алматысыз жетпейтіндей бірдеңе
Қайғы-құмда қайырлаулы жыр-кеме
Тума бауыр тапса-дағы көңілін
Торығумен өткізуде өмірін
Туған ауыл дейтін «Ұлы» түрмеде...

Арман ойы болғанменен мәңгі ұлы,
Алматымен тоқайласпай тағдыры.
Кеселі көп, нөсері жоқ өлкеде
Сағыныштан жан-жүрегі өртене
Жанарының тиылмайды жаңбыры ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шалкөде

  • 0
  • 0

Жайқала біткен сайда гүлдерің,
Жағалай қонған қойнауында елім.
Жауқазын гүлдер жаныма жайлы,
Жәннаты жердің жаулауым менің.

Толық

Қоскүрең

  • 0
  • 0

Бойдағы ғажап намыспен,
Жырлары кабакта піскен.
Қоғамға «қолын шығарып»,
Арақты ары ақтар ішкен.

Толық

Мойындату

  • 0
  • 0

Қара түнге қайрадым намысымды,
Маңайлаттым мұң ішіп алысымды.
Шыр еттім де шектеулі сапар шеккем,
Орда жетпей қамшымның сабы сынды.

Толық

Қарап көріңіз