Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр жауса, қататындай Алматы үн

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2712
Жаңбыр жауса, қататындай Алматы үн
(көкірегіне қалдырыпты мәңгі атын)
Мұңданады туған жерден кете алмай,
Тұлданады жетеріне жете алмай,
Шырмалады жер-шідерге сорлы ақын.

Алматысыз жетпейтіндей бірдеңе
Қайғы-құмда қайырлаулы жыр-кеме
Тума бауыр тапса-дағы көңілін
Торығумен өткізуде өмірін
Туған ауыл дейтін «Ұлы» түрмеде...

Арман ойы болғанменен мәңгі ұлы,
Алматымен тоқайласпай тағдыры.
Кеселі көп, нөсері жоқ өлкеде
Сағыныштан жан-жүрегі өртене
Жанарының тиылмайды жаңбыры ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хат

  • 0
  • 0

Қарындасым-ай,
Ағаң боп сені сыйладым,
Арманнан аппақ, періштедей пәк ибалым.
Күндерім балдай өзіңмен қатар өткізген,

Толық

Егіз-лебіз 1-ші лебіз

  • 0
  • 0

Шартарапқа шарқ ұрып көңіл-дөнерінен,
Жастық шаққа, жүргенде, сенуменен.
Өнеріңді, жүргенде, өруменен,
Кеп қалды ма ер жасы – Елу деген?

Толық

Табылдың әні

  • 0
  • 2

Атыңды сенің айтамын ән қылып неге,
Қозым-ау деші күлімдеп Баяндай маған.
Тірлікті мынау, жаным-ай, мәңгілік деме,
Ұйықтап кетсем бір күні оянбай қалам.

Толық

Қарап көріңіз