Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр жауса, қататындай Алматы үн

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2465
Жаңбыр жауса, қататындай Алматы үн
(көкірегіне қалдырыпты мәңгі атын)
Мұңданады туған жерден кете алмай,
Тұлданады жетеріне жете алмай,
Шырмалады жер-шідерге сорлы ақын.

Алматысыз жетпейтіндей бірдеңе
Қайғы-құмда қайырлаулы жыр-кеме
Тума бауыр тапса-дағы көңілін
Торығумен өткізуде өмірін
Туған ауыл дейтін «Ұлы» түрмеде...

Арман ойы болғанменен мәңгі ұлы,
Алматымен тоқайласпай тағдыры.
Кеселі көп, нөсері жоқ өлкеде
Сағыныштан жан-жүрегі өртене
Жанарының тиылмайды жаңбыры ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоскүрең

  • 0
  • 0

Бойдағы ғажап намыспен,
Жырлары кабакта піскен.
Қоғамға «қолын шығарып»,
Арақты ары ақтар ішкен.

Толық

Эпиграмма

  • 0
  • 0

Ақпа ақын, әз журналист Қойшығұлды
Қылжақтап құрдастары «тойшы» қылды.
Қазақтың қанға сіңген әдеті ғой,
Қоятын сондай қылып ойшыл ұлды.

Толық

Ауылға аттанарда

  • 0
  • 0

Шаһари шақтар шырай бермеді шабытқа,
Бет бұрдым талай белгісіз,бұлдыр бағытқа.
Бес қабат үйдің тар бөлмесіне таңылдым,
Сөнген сезімдей, қақшитқан қайың табытқа.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар