Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр жауса, қататындай Алматы үн

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2147
Жаңбыр жауса, қататындай Алматы үн
(көкірегіне қалдырыпты мәңгі атын)
Мұңданады туған жерден кете алмай,
Тұлданады жетеріне жете алмай,
Шырмалады жер-шідерге сорлы ақын.

Алматысыз жетпейтіндей бірдеңе
Қайғы-құмда қайырлаулы жыр-кеме
Тума бауыр тапса-дағы көңілін
Торығумен өткізуде өмірін
Туған ауыл дейтін «Ұлы» түрмеде...

Арман ойы болғанменен мәңгі ұлы,
Алматымен тоқайласпай тағдыры.
Кеселі көп, нөсері жоқ өлкеде
Сағыныштан жан-жүрегі өртене
Жанарының тиылмайды жаңбыры ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шайырдың шабытсыз шағы

  • 0
  • 0

Тағы да қаламыма сайтан сарып,
Бір өлең жаза алмадым сойқан салып.
Жеріген төсегінен жезөкшедей,
Келмеді бүгін тағы сайқал шабыт.

Толық

Дұға-жыр

  • 0
  • 0

Сен Адам ең, ал біз болсақ пендеміз,
Пенделікпен аттанамыз көрге біз.
Атаң қалды, інің қалды артыңда,
Бала-шағаң қалды және жеңгеміз.

Толық

Ұрпақ сөзі: «Абайлаңдар, адамдар»

  • 0
  • 0

Тірлік деген толқынды теңіз бе әсем,
Сол тірліктің бетінде көп із кешем.
Өтінемін,
Сөзіме сеніңіздер,

Толық

Қарап көріңіз