Өлең, жыр, ақындар

Қоскүрең

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1506
(қыршын ақындар М.Отаралиев пен С.Әбуғалиевтың рухтарына)

Бойдағы ғажап намыспен,
Жырлары кабакта піскен.
Қоғамға «қолын шығарып»,
Арақты ары ақтар ішкен.
Болған ғой сондай адамдар.

Ұрғанда сойылы бастан,
Жендеттің тойымы қашқан.
Түрмелер құшағын жайып,
Зоналар қойынын ашқан.
Болған ғой сондай қоғамдар.

Тоймайтын мызғымас ардан
Тектіні тізгіге салған.
«Пахандар» палауын асап,
Әлсіз «қыз» қыла салған.
Болған ғой сондай замандар.

Ақындар жұмақты аңсамақ,
Шатасып қараптан-қарап.
Шырмалып Марат пен Сағат,
Ішкен ғой.., басқа не амал бар?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астананың аруы

  • 0
  • 2

Ақ дидарың-ай, сенің ақ дидарың,
Сезесің бе кеудемде от-күй барын,
Жүрегімді сен неге көп қинадың?
Қас-қабағың-ай сенің, қас қабағың,

Толық

Шайырдың шабытсыз шағы

  • 0
  • 0

Тағы да қаламыма сайтан сарып,
Бір өлең жаза алмадым сойқан салып.
Жеріген төсегінен жезөкшедей,
Келмеді бүгін тағы сайқал шабыт.

Толық

Кешіккенің қайткенің?

  • 0
  • 0

Жүрегіміз - егіз десін дедің бе,
Тілегіміз - теңіз десін дедің бе,
Көп ішінен мені іздесін дедің бе,
Кешіккенің қайткенің?

Толық

Қарап көріңіз