Өлең, жыр, ақындар

Дәуренбекке

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1285
Қаудырап тоңып,
Қарбаңдап қолың,
Жер қазасың Дәуренбек.
Өзіңді зорлап,
Тағдырыңды қорлап,
"Тірімін, бұ да дәурен" деп
Қорлықты жүрсің мойындап,
Жүрген жоқсың ойын сап.
Туғанда анаң,
Қызықтап саған,
Атыңды қойған Дәуренбек.
Ержетіп ұлан,
Жігіт боп бұлан,
Жасасын қызық дәурен деп.
Бүгін сен кімсің, Дәуренбек?
Бүгін сен өгей әурең көп.
Қамшысын ағаң,
Үйірсе саған,
Тосасың арқа жоныңды.
Өлсең де үнсіз,
Сәулесіз, күнсіз,
Көтере алмайсың қолыңды.
Кімсің бүгін, Дәуренбек?
Өгейсің, көрер сәулең жоқ.
Қолыңда күрек,
Бозарып жүдеп,
Өткенің бе өстіп, Дәуренбек.
Еркіндік алып,
Аулыңа барып,
Жүрер ме едің дәурендеп.
Айта алман оның жауабын,
Қайтарман үміт тауанын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жел тәңірінің тақтасы

  • 0
  • 0

Гулейді жел, сусылдайды жас тоғай,
Ұйтқиды жел, ойнақтайды тоқтамай.
"Жел тәңірінің" тақтасы тұр қияда,
Арфасы жоқ жел сайратқан шертіп жәй.

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

Сүйсіндім көріп мақтанып,
Туған тауым, асқарым.
Өр кеудеңмен бұлт жарып
Жастанған қазына тастарың,

Толық

Нөсер артынан

  • 0
  • 0

Найзағай оты жарқылдап,
Нөсер жауды селдетіп,
Сайда сулар сарқырап
Күн де ашылды желдетіл.

Толық

Қарап көріңіз