Өлең, жыр, ақындар

Дәуренбекке

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1334
Қаудырап тоңып,
Қарбаңдап қолың,
Жер қазасың Дәуренбек.
Өзіңді зорлап,
Тағдырыңды қорлап,
"Тірімін, бұ да дәурен" деп
Қорлықты жүрсің мойындап,
Жүрген жоқсың ойын сап.
Туғанда анаң,
Қызықтап саған,
Атыңды қойған Дәуренбек.
Ержетіп ұлан,
Жігіт боп бұлан,
Жасасын қызық дәурен деп.
Бүгін сен кімсің, Дәуренбек?
Бүгін сен өгей әурең көп.
Қамшысын ағаң,
Үйірсе саған,
Тосасың арқа жоныңды.
Өлсең де үнсіз,
Сәулесіз, күнсіз,
Көтере алмайсың қолыңды.
Кімсің бүгін, Дәуренбек?
Өгейсің, көрер сәулең жоқ.
Қолыңда күрек,
Бозарып жүдеп,
Өткенің бе өстіп, Дәуренбек.
Еркіндік алып,
Аулыңа барып,
Жүрер ме едің дәурендеп.
Айта алман оның жауабын,
Қайтарман үміт тауанын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Поезд үстінде

  • 0
  • 0

Көкпекті жонда көлкілдеп,
Будырап жатты ақша қар.
Бастықпай беті үлпілдеп,
Жап-жаңа түскен қалпы бар.

Толық

Мағынасыз құр даурық

  • 0
  • 0

Өз үніне өзі мәз боп,
Даңғырлаған қос қуыс,
Желден жеңіл шиыры көп,
Түйір тұрмас бос уыс.

Толық

Абақ арманы

  • 0
  • 0

Көк мұнар кешкі тұрым тау етегі,
Жібек жел қырдың гүлін тербетеді,
Жайқалтып жапырағын жасыл тоғай,
Сыбырлап, күбірлейді, ән шертеді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар