Өлең, жыр, ақындар

Нөсер артынан

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2987
Найзағай оты жарқылдап,
Нөсер жауды селдетіп,
Сайда сулар сарқырап
Күн де ашылды желдетіл.
Бұлтты түріп, жел қуып,
Аспан шайдай ашылды,
Жердің шаңын сел жуып
Тозаң да ұшпай басылды.
Қара көк аспан мөлдіреп,
Қоңыр самал есті жел,
Кілемдей жайнап төңірек
Күлім қақты туған жер.
Сол бір сәтте жүректі
Кетті билеп бір сенім,
Сол екен ғой құдіретті
Еңбек істеп жүрсе кім.

1946



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Естен кетпес жер барақ

  • 0
  • 0

Тыста—тұман, барақта — бу,
Жылт етпейді күннің көзі.
Айнала — орман сыңсыған ну,
Өзгерген бе жердің жүзі?

Толық

Көркейгенде шөл дала

  • 0
  • 0

Көгінен төніп күн қақтап,
Бетінен сырғып жалап жел.
Қысында қызыл, жазда аптап,
Бырысып беті күйген жер.

Толық

Бала қыран

  • 0
  • 1

Бала қыран талпынды,
Көктің төсін құшуға.
Қомдап қанат алқынды,
Құмартады бір ұшуға.

Толық

Қарап көріңіз