Ақсәуле келгенде

Аққуысың сен Сібірдің,
Ұшқан аңсап жаздың лебін,
Бақ туысың сен өмірдің,
Аңқыттың кеп шаттық демін.
Анау дүлей орманынан
Суық Сібір қар жамылған,
Тылсым өмір торлауынан
Нәзік жаның гүл сағынған.
Ұштың тынбай, ұштың самғап
Күй төгілтіп қауырсыннан,-
Бейне аққудай ару саңдақ,
Жоқсың жолды ауырсынған.
Келдің күннің шұғыласына,
Ерітем деп жүрек мұзын,
Сүйген жанның ықыласына
Күнестетіп өмір сызын.
Алатаудың асқарынан
Құшағыңа ап күн шуағын,
Оңтүстіктің аспанынан
Жеттің аңсап жан сұрағын.
Шомылшы ару Ыстықкөлдің
Айдынына жатқан шалқып,
Алатаудан ескен желдің
Лебін жұтшы жаның балқып.
Алматының алма бағын
Алшы аяңа ерке тоты,
Не қалайсың бізден тағы
Нені сүйеді жүрек оты.
Алшы, ару жан, аярым жоқ,
Бәрі сенің қалауыңда.
Айтқан серттен таярым жоқ,
Еркім сенің қарауыңда.
Алшы тағы, ала берші,
Қызықтаймын алғаныңды,
Келші, досым, келші, келші,
Құшағыңа ап от жалынды.

1937

---