Өлең, жыр, ақындар

Эпилог

  • 13.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1292
Ол күндер жатыр алыс әлдеқайда,
Аққозы, көпес Садық, Нұрлан бай да
Жоғалған, із - тозы жоқ олар түгіл,
Талай жыл, талай жаңа туған ай да.
Қырқалап қилы заман жыл шұбырды,
Өзіне арман болған ауыр сырды,
Жеткізді бізге әкеліп өз аузынан
Абақ қарт заман кешкен асып қырды.
Кей кезде есіне алып Мариясын,
Абақ қарт алады іркіп көзден жасын,
Шіркін-ай, осы өмірді көрер ме еді,
Достықпен алуан ұлт тең қосқан басын.
Дейді ол - бүгін менде өлшеусіз бақ,
Өсірдім талай-талай бақытты ұрпақ.
Қарт десең қарқылдайды: - жаным жас қой,
Келді,- деп,- жаңа маған жасасар шақ.
Бізге айтқан ертедегі шал арманын,
Менің де ортақтасып еске алғаным.
Алдына жас оқушы тарттым кеңес,
Келешек толықтырар кем қалғанын.
Ел сүйген ерлік ісін ер өлер ме,
Қиямет ер еңбекке теңелер ме. Арқа,
Сыр, Алатауда айтады ертек,
Абақтың аңызы,- деп бүгінгі ел де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын және теңіз

  • 0
  • 0

Теңізді дауыл сапырып,
Жартасты толқын тарпиды,
Үйіріліп толқын лапырып,
Толқынды толқын қарпиды.

Толық

Сарыжайлау

  • 0
  • 0

Сарыны жүйткіп сарыжайлау
Құлазып Арқа желіндей,
Күйінген бір үн бай - байлау
Күңіренген күйзеу еліндей.

Толық

Азамат арманы

  • 0
  • 1

Мал бағып тыныштықта жүрдік елде,
Аңсадық еркіндікті туған жерде.
Күн туып ер басына, ел күйзеліп,
Көз сүзіп көрінгенге болдық пенде.

Толық

Қарап көріңіз