Өлең, жыр, ақындар

Алматы. Торығу

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1724
М. Мақатаевқа

Көптен бері естімей сыңғырын жырдың,
Алматыға сия алмай шыңғырып жүрмін.
Қай жаққа кеткен баяғы бұла дауысым?
Төмендеген бе, биіктен құламау үшін?..
Түсінбей жүрмін тіліне сұр бет қаланың,
Тас моншаның ішінде кірлеп барамын.
Далама жетсем,
Кеудені кеулеп самалы,
Жіберер еді-ау, қайтейін, емдеп сананы.
Алайда жол жоқ ол жаққа —
Тұтқындамын мен,
Тұтқындамын мен — бүткіл ой, бүткіл жаныммен.
Шықпайды жыр да,
Тамырда ақпайды қан да,
Тірі өліктердің моласы жақпайды жанға...
Тұрмыс - шекпенін неліктен мұқала кидім? —
Басына барып қайтсам ба Мұқағалидың?!
Табылар содан жанға нұр тамызатын үн,
Қарғып тұрар ол,
Келді деп "нағыз ақыным".
Қарғып тұрар ол! —
Жанына бөлеген жасын —
Естелік қозғар жайында Төлеген, Қасым...
Сұрар ол: жырға келгенін қай бота-дарын —
Әбубәкірін айтармын,
Байботаларын!
Айтады сосын,
Ұшырып қимай кептерін,
Өзінің-дағы тірлікке симай кеткенін.
Оқыр ол.
Бақи дүниеде жаңа жазылған,
Фәни ғаламды егілтер Жаназа-Жырдан.
Молдас құрып ап, сөз етер өлең өмірін,
Ісім білсін, мынау күйімді неге жорырын?..
Ғұмыр биігі Кеңсайға — белеске шығып,
Жоғалам мен де содан соң Елеске сіңіп...
"Түкірдім сенің бетіңе, жұқана-күйбің! " —
Дедім де, сезім көйлегін тұтана кидім.
Қалдырып бәрін — тас қала, жұтаған үйдің,
Кеңсайға кетем, қасына Мұқағалидың!..

1982 ж. Аяматы



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп хақында мысқал сөз

  • 0
  • 0

"Көмусіз қалар көпті қарғаған", —
дегеннің қандай бар мәні? —
Көздерін сатып боқты қарғаға
Құлшылық қылу арманы.

Толық

Сағызда

  • 0
  • 0

... Шекпеген салқам сынды қайғы, күйік,
Қарайды дәл сен құсап ай жымиып.
Өзіңсіз келіп тұрмын Құм Сағызға,
"Ел қайда, Сағыз қайда?" - әй, Құлиев?!

Толық

Абыз – ата

  • 0
  • 0

Басынан қанша бұлт ауған,
Төсінен сонша жұрт ауған —
Жасырар сырым жоқ менің
"Қаратаумын!" — деп керіліп жатқан бұл таудан.

Толық

Қарап көріңіз