Өлең, жыр, ақындар

Гүл мен бұлбұл

  • 16.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1481
Құмыр бұлбұл гүлді жырлап бақтағы,
Көмекейін күміспенен қақтады.
Әнге айналды ғұншагүлдің — әппағы,
Гүл қауызы — ғашықтардың қақпаны.
Жұрт таң қалды балға малып бармағын. —
Айтты бұлбұл ақындардың арманын;
Мөлт тамшының сол қауызға бөленген
Нәзік гүлді майыстырған салмағын.
Қайыл қалып: неткен жыр, — деп, — неткен үн! —
Күллі маңай мақтау айтты теп - тегін.
Бірақ бұлбұл білмеп еді,
Сол гүлге
Бір төбеттің түнде сарып кеткенін ...

1987 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құпия қақпа тамшалы

  • 0
  • 0

Тербеген тереңімді Тамшалы мұң,
Сол жерде емдеп жүрмін жан шалығын.
Ару - Тау кірпігінде жәутілдеген,
Жетемін тұңғиықтың аңсап үнін.

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

"Қоштасам, - депсің, - сені шын ұққаннан,
Қайтеміз сезімді алдап - үмітті алдап.
Күйзелме. Ұмыт жылдам. Күдеріңді үз. —
Жетелер үміт көп қой жігітті алдан..." —

Толық

Қосбасар

  • 0
  • 0

Айбергенов жазып еді: Күй - ару
Домбырадан ұшады деп таранып. —
Арал — шанақ, екі шегі — Сыр, Әму,
Дала - Ақынның шабытынан нәр алып ...

Толық

Қарап көріңіз