Өлең, жыр, ақындар

Гүл мен бұлбұл

  • 16.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1638
Құмыр бұлбұл гүлді жырлап бақтағы,
Көмекейін күміспенен қақтады.
Әнге айналды ғұншагүлдің — әппағы,
Гүл қауызы — ғашықтардың қақпаны.
Жұрт таң қалды балға малып бармағын. —
Айтты бұлбұл ақындардың арманын;
Мөлт тамшының сол қауызға бөленген
Нәзік гүлді майыстырған салмағын.
Қайыл қалып: неткен жыр, — деп, — неткен үн! —
Күллі маңай мақтау айтты теп - тегін.
Бірақ бұлбұл білмеп еді,
Сол гүлге
Бір төбеттің түнде сарып кеткенін ...

1987 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Той

  • 0
  • 0

Есігі есінеген тұр жер үйім,
Іште жоқ үлде менен бүлде бұйым...
Көп болды, той боп жатыр қыр астында,
Қазақ боп тойдан қалу мүлде қиын. —

Толық

Түнгі қиял

  • 0
  • 0

Иелік етіп тұрғанда қара түн даламда,
Қап-қара сұлулық жайғанда қанатын ғаламға,
Сапарға шықса боз атпен бозбала-ғашық,
Тыныштық даусын шу дүние жаңа тыңдағанда.

Толық

Қызғалдақ қызы Қызылорданың

  • 0
  • 0

Қызғалдақ қызы Қызылорданың,
Қып-қызыл күйде үзіп алғаным.
Жастықтың жасыл бағында көрдім,
Қыжым көйлекпен жүзі жанғанын.

Толық

Қарап көріңіз