Жастықтың жазғы бағы
- 0
- 0
Есенбайдың әні
Ақ самал жеткен күліп
Алдымнан есіп қашқан.
Жас дәурен — көктемгі бұлт,
Гүл мен бұлбұл
Құмыр бұлбұл гүлді жырлап бақтағы,Көмекейін күміспенен қақтады.
Әнге айналды ғұншагүлдің — әппағы,
Гүл қауызы — ғашықтардың қақпаны.
Жұрт таң қалды балға малып бармағын. —
Айтты бұлбұл ақындардың арманын;
Мөлт тамшының сол қауызға бөленген
Нәзік гүлді майыстырған салмағын.
Қайыл қалып: неткен жыр, — деп, — неткен үн! —
Күллі маңай мақтау айтты теп - тегін.
Бірақ бұлбұл білмеп еді,
Сол гүлге
Бір төбеттің түнде сарып кеткенін ...
1987 ж.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жұмекенді жерлегенде
- 0
- 0
Ақын өлді, тағы да, тағы да бір,
Өледі ақын көргенде жаны жәбір.
Тағы да бір құшағын жайды ақынға,
Талайларды қарсы алған Кәрі Қабір.
Сағым-арман
- 0
- 0
Күн күйіп тұр.
Қан құрғап шөлдегенім,
Таңдай — тандыр,
Көз — бұлдыр, кермек — ерін...
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі