Өлең, жыр, ақындар

Гүл мен бұлбұл

  • 16.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1729
Құмыр бұлбұл гүлді жырлап бақтағы,
Көмекейін күміспенен қақтады.
Әнге айналды ғұншагүлдің — әппағы,
Гүл қауызы — ғашықтардың қақпаны.
Жұрт таң қалды балға малып бармағын. —
Айтты бұлбұл ақындардың арманын;
Мөлт тамшының сол қауызға бөленген
Нәзік гүлді майыстырған салмағын.
Қайыл қалып: неткен жыр, — деп, — неткен үн! —
Күллі маңай мақтау айтты теп - тегін.
Бірақ бұлбұл білмеп еді,
Сол гүлге
Бір төбеттің түнде сарып кеткенін ...

1987 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кездесу кешінде

  • 0
  • 0

Ортаңа келдім, әлеумет,
Алқаңа келдім, Әлеумет!
Қалмады кімнен не дәулет,
Қалмады кімнен ел, әулет.

Толық

Сергей Есенинге

  • 0
  • 0

Бұлтты шөптей оратын
Ай — Тәңірдің орағы...
Тәңіртекі, өр ақын,
Жұлдыз-Даңқың жоғары.

Толық

Көрініс

  • 0
  • 0

Жаздың түні.
Аспан — теңіз,
Жер — теңіз,
Теңіз болып кеткендей бар шартарап.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер