Туған жұртқа тағзым

Ескі жұрт, саған бас ұрып,
Тербеттім жанды сезіммен,
Сағыныш тамды көзімнен.
Әкемнен таяқ жеген жер,
Бошалап кетіп бозінген.
Желіні толып бойынан,
Жеті күн асып айынан.
Қиған соң қилы тамырын,
Қансырап барып қайыған.
Бозінген боздап қорада,
Тұратын ниеті-далада.
Солардың бәрі санаға,
Құйылып самсап бұлақтай,
Сәуле боп жарқыл қағады, ә!
Келгенмін соны сағына,
Қызыл орамалды қыз болып,
Қол бұлғап... жайлап жүз-көрік.
Солардың бәрі, солардың,
Арбайтын алыс сағым, ә!
Туған жер барда ескен леп,
Кеудеде қалай от сөнбек?!
/Өзіңде туып өскен көп/
Келдім мен саған жеті аунап,
Күш -қуат алып кетсем деп...

---