Қашаған мен Аралбай
- 0
- 0
Баласы өліп, бал қызығы оралмай,
Құяңы ұстап жайлауына бара алмай,
Айрақтыда аласа үйдің ішінде,
Жатыр еді қам көңілді Аралбай.
Ән
Ойын, қырын, адырын,Құшқың келіп жүресің.
Досым, елдің қадірің,
Алыс жүрсең білесің.
Өзге өңірден ерекше,
Сұлу болар таңы да.
Құмартасың керексе,
Аунасам деп шаңына.
Айтар болсам жасырмай,
Оның сыры, мәні бар.
Әр жүректің асылдай,
Туған жерге әні бар.
Жүрегіммен енді ұққан,
Хабар күтіп күнбе-күн.
Шекарада сондықтан,
Сақшы болу-міндетім.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Махамбет пен Пушкин
- 0
- 0
Дананы бір кезіктірер данаға,
Ұлылықтың өз кесімі бола ма?
Александр Сергеевичті,
Текеде,
Шопан монологы
- 0
- 0
Тақымымда ақ боз атым,
Ауызымда — өлеңім.
Жастан кеткем шоқ басатын,
Қой өргізіп келемін.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Омар Жалел
Сен фашиссің, мен қазақпын! -
Марат
Өте орныды -
Ерхан
қайта қосыңызшы
Рахымбай Бақболат
Өте жақсы ата бабамыз осындай Тақпақты бізге қалдырды соған рахмет