Өлең, жыр, ақындар

Кеудеде нөпiр толқын тасып iзгi

  • 08.07.2019
  • 0
  • 0
  • 855
Кеудеде нөпiр толқын тасып iзгi,
Тағы бiр жыл есейтiп жасымызды.
Он жетiнiң өрiне шыққан кезде,
Қайырдық шалқасынан шашымызды.
Бұрынғыдан толысып, толғанбыз ба,
Жiгiттiк жайлауына қонғанбыз ба.
Сол жылы...
Ғашық болдың, асыл досым,
Жаныммен мен ғашық болған қызға.
Рас, бiздер майдан сап ұрыспадық,
Батырлардай серттесiп тұрыспадық.
Қос жүрек те ынтығып сол сұлуға,
Сол сұлуға төрт жанар нұр ұшты алып.
Бiр төсектен және бiз өретiн ек,
Талай сырды екiге бөлетiн ек.
Әттең, әттең, екiге бөлiнбейтiн,
Сол аруды шын жақсы көретiн ек.
Түн болып... не таң болып ата алмадым,
Достық-ай, жiбiңдi үзiп өте алмадым.
Балаң сырды Арманға ақтаруға,
Мен сенен бата алмадым,
Сен менен бата алмадың.
...Тағы да қуа алмадық түрiп кектi,
Бiр ыза iшiмiздi бүрiп кеттi.
Бiрiмiзге-бiрiмiз қимай жүрген,
Сол сұлу өзге жанмен жүрiп кеттi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пушкиннің жазылмаған романы

  • 0
  • 0

Пушкин — қайнар, шымырлап жыр ағады,
Құпиясы мол ашылмақ бірақ, әлі.
Соның бірі «Қозы мен Баян сұлу», —
Жазам деп жаза алмаған романы.

Толық

Ұсыныс

  • 0
  • 0

– Көздеріңнен ерекше нұр аламын, жаным,
Сенсіз қалай мен өмір сүре аламын, жаным.
Іздегенде күнім боп табыласың ба, жаным,
Жүрегіме гүлім боп тағыласың ба, жаным.

Толық

Көздер

  • 0
  • 0

Көздер, көздер, түпсіз тұнық сырсыңдар,
Мөлдірлікпен баурап жанды тұрсыңдар.
Бұлқынсын деп бір өртеніп, бір күйіп,
Кетесіңдер жүректерге нұр құйып.

Толық

Қарап көріңіз