Өлең, жыр, ақындар

Көйлек хикаясы

  • 19.07.2019
  • 0
  • 0
  • 8072
Арман таңнан заулайды,
Тайбурылдан аумайды.
Төбешіктен қарғиды,
Көк шалғынға аунайды.
Ала өкпе боп ес кетіп,
Етек, жеңі бос кетіп,
Арман үйге алқынып,
Оралады кештетіп.
Әппақ көйлек көк болған,
Көп түймелер жоқ болған.
Шынтақтары сырылып,
Шашына шаң, шөп қонған.
Бірден бәрін байқаймыз,
Байқап, басты шайқаймыз.
Болған жайды айтады
Ақырындап, айқайсыз:
– Қуып едім көбелек,
Бөгет болды бөгелек.
Іліп кетті ербеңдеп,
Етегімді ебелек.
– Ал, көйлегің неге көк?
– Көк болған соң керемет.
Жарасып тұр емес пе?
Әппақ болып не керек?
Қысылмайды, күлмейді,
Бояғаным бұл», – дейді.
Анасының күнде оны
Жуатынын білмейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос көгершін

  • 0
  • 0

Көңілдері қуанышқа тола тым,
Жарасымды қос Көгершін болатын.
Жалғызілік кәрі кемпір үйінің
Терезесі алдына кеп қонатын.

Толық

Ойлы теректер

  • 0
  • 0

Қызылорда келешегін ойлаған:
Теректерің көшені өрлей бойлаған
Биік үйдің өркешіне жармасып,
Жапырақтар жас баладай ойнаған.

Толық

Анамның мерекесі

  • 0
  • 1

Анамның мерекесі
Мерекесі бүгін,
Алтын анамның.
Абдрахман Асылбек

Толық

Қарап көріңіз