Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1279
Көктем күні болғанда,
Құстар келіп жырлайды
Бұлбұл сайрап орманда,
Бар табиғат тыңдайды.
Көкек сонда «көкектеп»,
Сұңқылдауын қоймайды.
Көктем күнін жетектеп,
Жеткіздім деп ойлайды.
Басқа құстар ұя сап,
Жұмыртқалап жатқанда,
Өз міндетін жия сап,
Басады ол мақтанға.
Талдан-талға секектеп,
Бар дауысын соза тым:
«Кө-кек, кө-кек, кө-кек!» –
Шақырады өз атын.
Жұмыртқасын апарып,
Өзге ұяға салады.
Қатыгез құс атанып,
Баспанасыз қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Емен мен шілік

  • 0
  • 0

Шілікпенен тілдесті Емен кезі кеп:
«Шындығында Тәңірге жөн налуың, –
Деді ол, – саған Торғай да ауыр сезілер,
Самалға да белгілі елпең қағуың

Толық

Немеренің әні

  • 0
  • 0

Атамыз бар – «Дедушка»,
Әжеміз бар – «Бабушка».
Дейді мені: «Внугім»,
Түсінеді мұны кім?

Толық

Сүйікті жан сәулем

  • 0
  • 0

Көрікті күндері көктемнің
Сан кешті өзіңсіз өткердім.
Жабығып, жалғыздық көп көрдім,
Сүйікті жан сәулем, кел, менің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар