Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1462
Көктем күні болғанда,
Құстар келіп жырлайды
Бұлбұл сайрап орманда,
Бар табиғат тыңдайды.
Көкек сонда «көкектеп»,
Сұңқылдауын қоймайды.
Көктем күнін жетектеп,
Жеткіздім деп ойлайды.
Басқа құстар ұя сап,
Жұмыртқалап жатқанда,
Өз міндетін жия сап,
Басады ол мақтанға.
Талдан-талға секектеп,
Бар дауысын соза тым:
«Кө-кек, кө-кек, кө-кек!» –
Шақырады өз атын.
Жұмыртқасын апарып,
Өзге ұяға салады.
Қатыгез құс атанып,
Баспанасыз қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тып-тынық бір түн еді

  • 0
  • 0

Тып-тынық бір тамылжыған түн еді,
Жұлдыз біткен жымың қағып тұр еді.
Екі ғашық бір-біріне сыр ашып,
Балдай ұйып бақ ішінде жүр еді.

Толық

Табынып таланттыға бас иетін

  • 0
  • 0

Табынып таланттыға бас иетін –
Әуелден бойға біткен қасиетім.
Іштарлық, арам пиғыл болған емес,
Жолына өзгелердің тас үйетін.

Толық

Түлкі

  • 0
  • 0

Ауыл маңы, қатты аязда бір күні
Түлкі ойықтан су ішті кеп ұрланып.
Әлде жазым, әлде тағдыр бұйрығы,
Мұзға жайлап жабысты оның құйрығы,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар