Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1257
Көктем күні болғанда,
Құстар келіп жырлайды
Бұлбұл сайрап орманда,
Бар табиғат тыңдайды.
Көкек сонда «көкектеп»,
Сұңқылдауын қоймайды.
Көктем күнін жетектеп,
Жеткіздім деп ойлайды.
Басқа құстар ұя сап,
Жұмыртқалап жатқанда,
Өз міндетін жия сап,
Басады ол мақтанға.
Талдан-талға секектеп,
Бар дауысын соза тым:
«Кө-кек, кө-кек, кө-кек!» –
Шақырады өз атын.
Жұмыртқасын апарып,
Өзге ұяға салады.
Қатыгез құс атанып,
Баспанасыз қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сорым ба, әлде бағым ба

  • 0
  • 0

Сорым ба, әлде бағым ба,
Шауқар тартқан шағымда,
Өзіңді көріп өзгердім,
Айналып бұлдыр сағымға.

Толық

Жабығу

  • 0
  • 0

Отырам дәйім мен сенің
Қоңыруыңды тосумен.
Кетуін түсіп еңсенің
Түсінемісің осы сен?

Толық

Мүсін

  • 0
  • 0

Қайда барсам – көз алдымда бір мүсін
Қиялыма қанат беріп жүр мүсін.
Жақсылықтың жаршысындай көремін
Сыңғыраған саф күмістей күлкісін.

Толық

Қарап көріңіз