Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1397
Көктем күні болғанда,
Құстар келіп жырлайды
Бұлбұл сайрап орманда,
Бар табиғат тыңдайды.
Көкек сонда «көкектеп»,
Сұңқылдауын қоймайды.
Көктем күнін жетектеп,
Жеткіздім деп ойлайды.
Басқа құстар ұя сап,
Жұмыртқалап жатқанда,
Өз міндетін жия сап,
Басады ол мақтанға.
Талдан-талға секектеп,
Бар дауысын соза тым:
«Кө-кек, кө-кек, кө-кек!» –
Шақырады өз атын.
Жұмыртқасын апарып,
Өзге ұяға салады.
Қатыгез құс атанып,
Баспанасыз қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Несіне мен өкінем?

  • 0
  • 0

Ей, көріктім, көріктім,
Саған қалай еліттім?
Саған қалай сеніппін?
Қалай тізгін беріппін?

Толық

Байқоңыр вальсі

  • 0
  • 0

Мен үшін Мекке – жәннат,
Өзіңсің туған жерім.
Әнім көкке самғап,
Белімді бұған жерім.

Толық

Кейде жазып тынбаймын

  • 0
  • 0

Кейде жазып тынбаймын,
Шабытымды шыңдаймын.
Жыр соңынан жыр келіп,
Сергіп қалам мұндай күн.

Толық

Қарап көріңіз