Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1365
Көктем күні болғанда,
Құстар келіп жырлайды
Бұлбұл сайрап орманда,
Бар табиғат тыңдайды.
Көкек сонда «көкектеп»,
Сұңқылдауын қоймайды.
Көктем күнін жетектеп,
Жеткіздім деп ойлайды.
Басқа құстар ұя сап,
Жұмыртқалап жатқанда,
Өз міндетін жия сап,
Басады ол мақтанға.
Талдан-талға секектеп,
Бар дауысын соза тым:
«Кө-кек, кө-кек, кө-кек!» –
Шақырады өз атын.
Жұмыртқасын апарып,
Өзге ұяға салады.
Қатыгез құс атанып,
Баспанасыз қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ескерткіш

  • 0
  • 0

Өмірді өлшеп Алла бөле білген,
Өлген ол, өлесің сен, өлемін мен.
Тұрғызсам деп келемін күмбезімді,
Өмірлік өлмейтұғын өлеңіммен.

Толық

Қансорғыш пен шаңсорғыш

  • 0
  • 0

Ерте, ерте, ертеде,
Анықтап кім көріпті.
Өте алыс өлкеде
Бір Жарқанат болыпты.

Толық

Күйші қыздың толғауы

  • 0
  • 0

Домбыра, қобыз, сені ойнатамын,
Толғау сап, төңіректі ойлатамын.
Тіліңді түсінерлік адам болса,
Түбіне жүрегінің бойлатамын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар