Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1149
Көктем күні болғанда,
Құстар келіп жырлайды
Бұлбұл сайрап орманда,
Бар табиғат тыңдайды.
Көкек сонда «көкектеп»,
Сұңқылдауын қоймайды.
Көктем күнін жетектеп,
Жеткіздім деп ойлайды.
Басқа құстар ұя сап,
Жұмыртқалап жатқанда,
Өз міндетін жия сап,
Басады ол мақтанға.
Талдан-талға секектеп,
Бар дауысын соза тым:
«Кө-кек, кө-кек, кө-кек!» –
Шақырады өз атын.
Жұмыртқасын апарып,
Өзге ұяға салады.
Қатыгез құс атанып,
Баспанасыз қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыз

  • 0
  • 0

Алматының қақ төрінде
Мейрамхана орналасқан.
«Жұлдыз» деген ат берілген,
Ғимарат жоқ одан асқан.

Толық

Жабығу

  • 0
  • 0

Отырам дәйім мен сенің
Қоңыруыңды тосумен.
Кетуін түсіп еңсенің
Түсінемісің осы сен?

Толық

Шыбын мен тығын

  • 0
  • 0

Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.

Толық

Қарап көріңіз