Өлең, жыр, ақындар

Сарыарқа

  • 22.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1845
Сарыарқа жерге қойған елдің аты,
Бір сөзде ата қазақ махаббаты,
Болжаған болашағын сан ғасырға
Даланың данышпаны — дана қарты.
Сап-сары, сары алтынмен туысқандай
Малынып маржан дәнге тұрыс қандай!
Жетеді көк жиекке көзін талып,
Арада егіннен бос қуыс қалмай!
Теп-тегіс жер алтынмен қапталғандай,
Сан ғасыр бұзылмастан сақталғандай,
Комбайн бір шетінен тіліп алып,
Жүйткиді олжасына мақтанғандай.
Шашау жоқ шебер қолмен қиған шауып.
Ер анау ел ырысын жиған шашпай,
Бұл жерде молшылықтың оты маздап,
Адамнан адам бақыт қызғанбастай.
Отанның сары қазаны бұрқ-бұрқ қайнап,
Орнаған осы араға ошақ сайлап,
Бас қосқан барлық ұлттың өкілдері
Сыйласқан бірін-бірі «Ағатайлап».
Бәрінің олжасы ортақ, алары бір,
Еститін қуанышты хабары бір
Атқан таң, шыққан күнге, туған айға
Артатын мақсаты мен арманы бір.
Дәл солай ұлы астықты ұлы халық
Ұласып жатыр қолмен жиып алып.
Көк Нұра, Тобыл, Торғай, Есіл, Ертіс
Ойнайды күн нұрымен күліп ағып.
Жарасқан күміс толқын алтын қырға,
Баптанып байтақ дала балқып нұрға
Қақ жарып қара өзендей ағады асфальт
Шақырып жолаушыны шарқ ұруға.
Мыңдаған шақырымдар қалады артта,
Қайрылып мұрша бермей қарамаққа,
Қол бұлғап алтын сабақ бидайымен
Шығарып Жетісуға салады Арқа!
Жетесің бауырыңа, туысыңа
Керемет тыныс қосып тынысыңа,
Сонан соң түсінде де шаттанасың,
Толассыз туған жердің ырысына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақсылық

  • 0
  • 0

Үңілсең сонау алысқа,
Әріге, тарих түбіне.
Жақсы да жаман көп нұсқа
Мұра боп қалып тіріге,

Толық

Керемет қала — Кентау

  • 0
  • 0

Абай, Пушкин, Толстой,
Жамбыл, Шоқан, Ыбырай –
Бәрі де бір алып қой,
Өнері мол, жыры бай! –

Толық

1954 жыл

  • 0
  • 0

Ұлы адам! Енді қалам, сыяменен,
Қуат ап құдіретіңнен құям өлең.
Кеудемнен көтерілді дауылды күш
Өзің боп ойы биік, қыялы өрен.

Толық

Қарап көріңіз