Жағымпаз

Сөзбенен! –
Айдың сәулесiнен
Ақ шатыр тiгiп бередi.
Өзендердi бұрып әкеп –
Аяғыңды жуып бередi.
Тағы да сөзбенен! –
Таққа отырғызып,
Баққа кiргiзедi.
Тауларды түйедей жетектеп әкеп
Үстiне мiнгiзедi.
Тiлiмен
Ерiтiп, балқытып қояды.
Аспандағы ақ бұлттардың
Iшiне кiргiзiп –
Жерге аяғыңды тигiзбей! –
Қалқытып қояды.
Ол айтса –
Үстiңнен шыбын ұшпайды.
(Осыған жының ұстайды.)
Бүксең бүгiлiп,
Исең иiлiп тұрады.
Сындырсаң –
Сынып тұрады.
Тесiктерiңнiң бәрiнен кiрiп,
Тесiктерiңнiң бәрiнен
Шығып тұрады.
Айнала мүңкiп кетедi.
Осы адамнан
Жүрегiң лобылып,
Кiлкiп кетедi.

---