Өлең, жыр, ақындар

Шықпастан қалған үндердi

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 316
Шықпастан қалған үндердi
жүректi мәңгi мекендеп,
аспанға құлақ түргем-дi
аққулар айтар ма екен деп?!
Жұтынып, сыңсып болғаны
айта алмады ол-дағы.
Жататын қайғы, шер iздеп,
кеудесiн шайқап көтерген
қарадым көкбет теңiзге
толқындар айтар ма екен деп?!
Жартасқа шапшып болғаны
айта алмады ол-дағы.
Ыңырсып соғып ырғағын
жататын қауiп-қатерде,
жападан жалғыз тыңдадым
ормандар айтар ма екен деп?!
Желменен шулап болғаны
айта алмады ол-дағы.
Кетемiн үнсiз күнiне
мезгiлдi ғана мекендеп, –
қашан бұл тұйық дүние
шешiлiп сөйлер екен деп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды

  • 0
  • 0

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның

Толық

Жағымпаз

  • 0
  • 0

Сөзбенен! –
Айдың сәулесiнен
Ақ шатыр тiгiп бередi.
Өзендердi бұрып әкеп –

Толық

Көңiлiне көлеңке мұң түсiрме!

  • 0
  • 0

Көңiлiне көлеңке мұң түсiрме!
Өзiң мұны түсiн мейлi, түсiнбе:
екеумiздiң жүргенiмiз жарасып –
бiздер түгiл –

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар