Өлең, жыр, ақындар

Мың жылдан соң өлең жылар солқылдап...

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1530
Бір жерлерде, бір сөнбейтін бардай Күн
Елегзимін... Кім бар мені алдайтын?
Сен қайтер ең халге жетсем бір күні
Сенсіз мүлде өмір сүре алмайтын?
Мен қорқамын өртенуден... жанудан...
Шатасудан... Мүлде есімнен танудан...
Сен қорқасың көп өлеңнің біріне
Қысқартылған әріп болып қалудан.
Бізге неге бұлдай берді көркін бақ?
Жатыр бізді ертең жұтар жол тыңдап.
Мен жылаймын...
Менен кейін сені іздеп
Мың жылдан соң
Өлең жылар солқылдап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің жұпар иісімде жалбыз бар

  • 0
  • 0

Менің жұпар иісімде жалбыз бар.
Жылытады ол тоңдырғанда жанды ызғар.
Көп нөпірдің келе жатсам ішінде
Мені танып қояды ылғи жалғыздар.

Толық

Жүрекке кірш еткізіп сұғып алып

  • 0
  • 0

Жүрекке кірш еткізіп сұғып алып,
Пышағын біреу ұмыт қалдырғандай...
Ауамды әкеткендей жұлып алып,
Жайрадым, жанымды өртке алдырғандай.

Толық

Мен жабықсам, сені ғана күтемін

  • 0
  • 0

Тозаңда да ішкі қуат болады,
Тамшының да салмағы ауыр білгенге...
Көлеңке де күш көрсетер ол да әлі,
Жаның мұздап қоя берер бір демде.

Толық

Қарап көріңіз