Өлең, жыр, ақындар

Сөйлей алмай, жаншылып зiл батпанға

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 482
Сөйлей алмай, жаншылып зiл батпанға
ақтарылмай кеудеде сыр жатқанда:
еңсенi езiп тұнжырап ертелi-кеш
күзгi түндей ап-ауыр мұң батқанда;
Жосылтқанда өмiрдiң сойылы ұрып
қалған кезде намысым майырылып;
немесе бiр немкеттi бос сөз үшiн
жалғыз қалсам досымнан айырылып;
жабылғанда бәрi кеп қамап, езiп
таба алмасам шығатын, жабар есiк –
табиғатқа армансыз айтайын деп
кетем үнсiз тау кезiп,
дала кезiп.
Жатпастан-ақ жаныма кiнә тағып
шалғынға орап алдына ол құлатады –
желi келiп көзiмнiң жасын сүртiп,
жапырағы сипалап жұбатады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр жазар алдындағы сәт

  • 0
  • 0

Отырмын үнсiз жалғыз қап,
тарылып бiттi-ау тыныс та.
Жоғалып кеткен аңдыздап
ойымды бөлер дыбыс та.

Толық

Жүрегімнің суреті

  • 0
  • 0

Атқарам деп өз борышын, мiндетiн,
құртамын деп жауыздықтың iндетiн,
шаршап, талып соқса тентек жүрегiм
дәрiгерлер:

Толық

Өкініш

  • 0
  • 0

Өсек айтып отыр екi азамат!
Тек өздерiн сүттен ақ қып тазалап,
қалған жұртты сырттан соттап, жазалап
тiрi жанды жерге берiп азалап,

Толық

Қарап көріңіз