Өлең, жыр, ақындар

Сөйлей алмай, жаншылып зiл батпанға

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 574
Сөйлей алмай, жаншылып зiл батпанға
ақтарылмай кеудеде сыр жатқанда:
еңсенi езiп тұнжырап ертелi-кеш
күзгi түндей ап-ауыр мұң батқанда;
Жосылтқанда өмiрдiң сойылы ұрып
қалған кезде намысым майырылып;
немесе бiр немкеттi бос сөз үшiн
жалғыз қалсам досымнан айырылып;
жабылғанда бәрi кеп қамап, езiп
таба алмасам шығатын, жабар есiк –
табиғатқа армансыз айтайын деп
кетем үнсiз тау кезiп,
дала кезiп.
Жатпастан-ақ жаныма кiнә тағып
шалғынға орап алдына ол құлатады –
желi келiп көзiмнiң жасын сүртiп,
жапырағы сипалап жұбатады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неткен өмір бұл

  • 0
  • 0

Бұл не тіршілік:
Жүрсем — құлаймын,
Күлсем — жылаймын.
Құдай-ау,

Толық

Ерлік

  • 0
  • 0

Азаттыққа құрық сап
қаратпастан бетiне
ойран ашып,
бүлiк сап

Толық

Шағын алқапта

  • 0
  • 0

Саздарына үндердiң
Құлақ түр де,
Қара бiр:
Ерiнiнен гүлдердiң

Толық

Қарап көріңіз