Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық туралы жыр

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 519
Дүние дегенің
Қақ-қақ бөлініп
Сөгілген сеңдей боп
Жарылып барады...
Апыр- ау,
Дүние түгілі,
Менің де айналам
Кепкен терідей
Тарылып барады...
Кейде күйінем,
Кейде опынам!
Е, жаратқан,
Өзің кеше гөр! –
Бала- шағамның
Ортасында да
Кей- кезде
Жалғызсырап отырам.
Опынбай қайтем! –
Бүгінгі досым
Күні ертең
Қас болады.
(Санам сарсылып,
Өзегім өртеніп,
Көзіме жас толады.)
Тілерім тек қана:
Арманым, өлмеші,
Үмітім, сөнбеші!
Е, Алла тағала,
Қапаста отырған
Тұтқынның
Жалғыздығын берсең де,
Тақта отырып
Ешкімге сенбейтін
Үргелек патшаның
Жалғыздығын бермеші!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарлы борасын

  • 0
  • 0

Ақ түтек борасын
Аспанның астын толтырып
Ышқынып соғып тұр;
Бет қаратпастан

Толық

Жер-Ана мен Аспан-Атаға өтініш

  • 0
  • 0

О, Жер-Ана,
Мына бір адам
Жер үстіне
Сыймай бара жатыр ғой.

Толық

Шетелдік алпауыт

  • 0
  • 0

Несiн жасырамыз!
Түңiлiп тұрмыз.
Сонда да алдында
Желдi күнгi ағаштай иiлiп,

Толық

Қарап көріңіз