Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық туралы жыр

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 421
Дүние дегенің
Қақ-қақ бөлініп
Сөгілген сеңдей боп
Жарылып барады...
Апыр- ау,
Дүние түгілі,
Менің де айналам
Кепкен терідей
Тарылып барады...
Кейде күйінем,
Кейде опынам!
Е, жаратқан,
Өзің кеше гөр! –
Бала- шағамның
Ортасында да
Кей- кезде
Жалғызсырап отырам.
Опынбай қайтем! –
Бүгінгі досым
Күні ертең
Қас болады.
(Санам сарсылып,
Өзегім өртеніп,
Көзіме жас толады.)
Тілерім тек қана:
Арманым, өлмеші,
Үмітім, сөнбеші!
Е, Алла тағала,
Қапаста отырған
Тұтқынның
Жалғыздығын берсең де,
Тақта отырып
Ешкімге сенбейтін
Үргелек патшаның
Жалғыздығын бермеші!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жабыққанда

  • 0
  • 0

Мен кiретiн
Есiк қалмағандай.
Тiптi-сығалайтын! –
Тесiк қалмағандай.

Толық

Жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн

  • 0
  • 0

Жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн.
Айтатұғын тiрлiктiң тар, кеңдiгiн,
жапырақтан өлең көрдiм мен бүгiн.
Дiр-дiр еттi ол сыбыр ма әлде, күбiр ме

Толық

Көктем кеші

  • 0
  • 0

Көкiректен, Өлең, саулап құйылшы!
Тәубә! Тәуба!
Қызықты осы бұйыршы.
Нұрын шашып,

Толық

Қарап көріңіз