Өлең, жыр, ақындар

Мені сонша Тәңірге жақындатты

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2603
Ақтар дағы жанымды жайып... түсін...
Толқын – тағдыр сынайды қайық күшін.
Ғайып құсым, сипайын маңдайыңнан
Сипайыншы... сен оған
лайықтысың.
Бар екенсің!
Мен соған шүкір дегем.
Сезімімді қайтейін шүпірлеген?
Мен – сен үшін
Өлеңмін ең әдемі!
Сен – мен үшін
Өмірсің лүпілдеген!
Сен де мендей:
Жіберме! Алып қал! – де.
Сүйкімді боп көрінер ғаріп хал де...
Мен сен үшін – мәңгілік сағынышпын
Сен – мен үшін ең соңғы жарық сәуле!
Зарықтырды. Күттірді. Лапылдатты.
Өкіндірді... Өксітті... Мақұлдатты...
Сизге қарай ұмтылған әр сезімім
Мені сонша Тәңірге жақындатты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керегі жоқ...

  • 0
  • 0

Керегі жоқ жарықтың да, шамның да,
Сен отырсың сол әдептен оза алмай...
Өлең оқып отырмын мен алдыңда,
Жанымды оқып отырсың сен көз алмай.

Толық

Менің жұпар иісімде жалбыз бар

  • 0
  • 0

Менің жұпар иісімде жалбыз бар.
Жылытады ол тоңдырғанда жанды ызғар.
Көп нөпірдің келе жатсам ішінде
Мені танып қояды ылғи жалғыздар.

Толық

Не істедің?

  • 0
  • 0

Жүрегіңнен қандай жарық бөлінді,
Басыбайлы құл болардай сезімге?
Қай сөзіңмен өртеп кеттің өмірді?
Әйтпесе, айтшы, өртенетін кезім бе?

Толық

Қарап көріңіз