Өлең, жыр, ақындар

Өртеніп менің өзегім

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 1380
Өртеніп менің өзегім,
Демімнен жалын атады.
Өзіме жат боп өз елім,
Жүректі көздеп атады.
Қазақтық қаны суалып,
Бөтен бас артқан екі аяқ.
Төрешім – ақша, қу – алып,
Күйдірген жолын от аяқ.
Жанартау тулап ішімде,
Өлең боп қайнап атылған.
Атажұрт – арман түсімде,
Қонысқа жаңа тасынғам.
Тамырым кеткен тереңге,
Топырақ – мекен тұрағым.
Ризығын Аллаһ терем де,
Қыбылаға бетті бұрамын.
Өкпелеп нетем пендеге?!
Аман бол, жерім, киелім!
Ұлтымның рухы көмбе де,
Атыңа Қазақ иемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ыстамбұл

  • 0
  • 0

Құс болып алысқа,
Қайырылмай ұшқан жыл.
Мәлім боп ғарышқа,
Танылған Ыстамбұл.

Толық

Жер шары

  • 0
  • 0

Құрлықтар қалқыған қайықтай,
Жер шары бетінде жүзеді.
Басынан қатері айықпай,
Дауыл да үмітін үзеді.

Толық

Адамдарша

  • 0
  • 0

Мендегі бар қасиет өзіме тән,
Басқалардан ауысып қонған емес.
Ойлайтыным, сөздерім өзім айтқан,
Басқаныкі ешқашан болмақ емес.

Толық

Қарап көріңіз