Өлең, жыр, ақындар

Өртеніп менің өзегім

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 1115
Өртеніп менің өзегім,
Демімнен жалын атады.
Өзіме жат боп өз елім,
Жүректі көздеп атады.
Қазақтық қаны суалып,
Бөтен бас артқан екі аяқ.
Төрешім – ақша, қу – алып,
Күйдірген жолын от аяқ.
Жанартау тулап ішімде,
Өлең боп қайнап атылған.
Атажұрт – арман түсімде,
Қонысқа жаңа тасынғам.
Тамырым кеткен тереңге,
Топырақ – мекен тұрағым.
Ризығын Аллаһ терем де,
Қыбылаға бетті бұрамын.
Өкпелеп нетем пендеге?!
Аман бол, жерім, киелім!
Ұлтымның рухы көмбе де,
Атыңа Қазақ иемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүние қарайтындай...

  • 0
  • 0

Көркем сөзге, иманға селт етпейді,
Өнегелі өлеңді ертек дейді.
Жұдырыққа сыйынып бас иеді,
Боксшының жік-жігін бөлшектейді...

Толық

Тамшыдан тасыған су құралады

  • 0
  • 0

Тамшыдан тасыған су құралады,
Арымның аз емес-ау, күнә-дағы.
Жалғаннан жаман зардап үйір еткен,
Жанымның жазығы мен қыр алабы.

Толық

Өзгелердің миын шұқыр кездікпен

  • 0
  • 0

Өзгелердің миын шұқыр кездікпен,
Ақымақтан құтылмадық, ездіктен.
Жүрегімді жирендіріп қырттығы,
Тікен болып қадалады сөз біткен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар